"Het was een hele mooie wedstrijd, vooral na zo'n toernooi waarin het net niet helemaal lukt en zonder medailles op de individuele afstanden, het was tot nu toe heel teleurstellend allemaal", begint de kampioen.
In de wedstrijd was een kopgroep bestaande uit Harald Silovs, Vitaly Mikhaylov, Antoine Gélinas-Beaulieu en Artur Janicki na de eerste tussensprint samen op pad gegaan vanuit het peloton. Daar werd vooral naar elkaar gekeken, waarna Bergsma wegsprong en langzaam maar zeker het gat dicht reed. Ook Ryosuke Tsuchiya en Jordan Belchos proberen nog de sprong te maken. In het peloton kwam intussen de andere Nederlandse troef, Arjan Stroetinga, ten val.
"De mass start moet een beetje meezitten, dat kun je eigenlijk niet afdwingen. Het pakte nu perfect uit: Arjan zat bij grote mannen als Joey Mantia en Bart Swings. Toen dat kopgroepje wegreed moest ik wel reageren. Ik zat even klem, maar kwam toch vrij en dan laten ze je gaan. Swings en Mantia durfden daarna niet weg te rijden, omdat ze anders 'Stroet' zouden terugbrengen."
Of hij zich nog zorgen heeft gemaakt dat het gat dichtrijden hem de kop zou kunnen kosten in de eindsprint? "Het duurde inderdaad behoorlijk lang voor ik erbij kwam, want die mannen op kop werkten goed samen. Ik ben er daarom op duur heengereden en niet in één keer, met ietsje reserve. Daarna was het even bijkomen, en door", luidt het.
Bondscoach Rutte
"Een wereldtitel op tien is me ook heel lief en het doet pijn dat ik die heb verloren dit jaar, maar ik ben hier ook onwijs blij mee. Deze had ik nog niet en ik ben heel blij dat ik weer wereldkampioen mag worden", besluit Bergsma, die na afloop een telefoontje kreeg van minister-president Mark Rutte. "Hij vond het fantastisch. Mooi tactisch spel, zei hij. Dus als we ooit nog eens een nieuwe bondscoach zoeken, dan hebben we hem gevonden."
Bij de vrouwen won Ivanie Blondin voor de tweede keer in haar carrière de wereldtitel.. In de chaotische eindsprint was de Canadese de snelste van het peloton. Irene Schouten eindigde op de derde plaats, nadat ze een moeizame sprint reed.
Na de eerste tussensprint vond Melissa Wijfje zich in een kopgroep met daarbij ook Michelle Uhrig en het Poolse duo. Valerie Maltais reed het gat dicht voor haar landgenote Ivanie Blondin. Die zorgde ook in het verdere verloop van de wedstrijd voor een hoog tempo. Schouten, Nana Takagi en Francesca Lollobrigida zaten vrijwel continu in haar kielzog. De sprint werd aangegaan door Ayano Sato, waarbij Schouten een aantal keer in de verdrukking kwam. In de laatste bocht kon ze nog net overeind bleven en naar de derde plek sprinten.
Geduw en getrek
"Takagi kwam nog wel naar me toe van: 'sorry sorry', maar je doet het elke keer en het houdt een keer op", begint een verbolgen Irene Schouten direct na de race. Met het geduw en getrek van de Japanse rijdsters is de tweevoudig wereldkampioene inmiddels helemaal klaar. "Dat vind ik het moeilijke aan deze discipline. Ik hou van pelotons en snel door de bocht gaan, maar als iemand dan gaat duwen is het klaar."
De oplossing? Beelden bekijken achteraf. "Dan weten de Japanners in ieder geval dat het niet meer kan. Nu denken zij: we worden toch niet gestraft, dus we kunnen wel een beuk geven", aldus Schouten, die het probleem al vaker heeft aangekaart bij juryleden van de Internationale Schaatsunie. "We gaan er nu echt op letten, werd er dan gezegd. Er staat wel iemand in de bocht natuurlijk, maar er wordt gewoon niks mee gedaan."
"Het klinkt heel raar, maar ik weet dat ik de snelste ben, al blijft het een pelotonspel. Deze gouden medaille was het belangrijkste voor mij en ik heb er niet alles uitgehaald. Dat is toch jammer als je hier drie weken naartoe gaat. Ik ben wel blij dat Jorrit heeft gewonnen, dat is een mooie afsluiter."
Klik hier voor de volledige uitslagen