Simon & Irene Schouten: 'We begrijpen elkaar heel erg'
Het zijn hectische weken voor Simon en Irene Schouten. De ene week rijden ze de World Cup in Obihiro, de andere week staan ze allebei aan de start van de Trachitol Trophy in Nederland. Simon (27) en Irene Schouten (26) reizen overal samen naartoe, maar hoe kijken broer en zus naar elkaar? "Simon heeft meer talent, maar hij doet er minder aan dan ik."
Foto : Martin de Jong
Hoewel het tweetal van Team easyJet zich niet plaatste voor de eerste World Cup, kregen ze van de selectiecommissie langebaan toch een uitnodiging voor de mass start. Op dat onderdeel wilden ze punten sprokkelen die nodig zijn om je te plaatsen (via een klassement) voor de WK Afstanden in februari. Dat lukte meer dan behoorlijk: zowel Simon als Irene sprintte op het ijs van Obihiro naar het zilver. Simon mocht op de 5000 meter invallen voor ploeggenoot Jorrit Bergsma, die in Nederland bleef.
Voor Simon is de langebaan vooral een extraatje, hij vindt het marathonschaatsen leuker, weet ook Irene. "Tijdens een World Cup zit hij het hele weekend in het hotel te wachten totdat hij mag rijden. Hij verveelt zich al gauw, terwijl ik zoiets heb van: ik wil nog een paar goede trainingen doen om zaterdag of zondag te knallen."
Simon omschrijft het zelf als volgt: "Stel ik heb op zaterdag een wedstrijd. Als ik dan de hele dag niks doe en een slechte wedstrijd rijd, heb ik echt een rotdag. Maar als ik 's ochtends nog gewerkt heb, heb ik in ieder geval nog een voldaan gevoel, ook als de wedstrijd slecht is gegaan. Irene kan zich volledig richten op zo'n wedstrijd, dat heb ik wat minder."
Een bericht gedeeld door Irene Schouten (@ireneschouten1) op
Telefoneren Als Simon het over zijn werk heeft, bedoelt hij het tulpenbedrijf van hun vader in Andijk. Daar, in Andijk, is de familie Schouten ook woonachtig. Simon steekt zijn hele ziel en zaligheid in het werken en ondernemen, terwijl Irene zich puur concentreert op het schaatsen. "Bij ons in de buurt zijn het allemaal harde werkers en ondernemers. Omdat ik zelf niet in het bedrijf werk, hoor ik mensen weleens zeggen: 'Simon werkt hard en wint marathons, jij bent alleen maar aan het trainen. Kan jij er ook niet naast gaan werken?' Ik weet dat ik niet zoveel talent heb als Simon, dus ik kan dat niet doen."
Volgens Irene heeft Simon 'echt een sportlichaam' en laat hij tijdens de training nooit een steekje vallen. "Alleen doet hij ernaast gewoon heel veel, het tulpenbedrijf staat op één. Ik denk weleens: moet je niet even rusten? Maar zodra hij klaar is met trainen, zit hij alweer te telefoneren voor z'n werk", aldus Irene. "Simon heeft veel talent, maar doet hij er gewoon minder aan dan ik. Als een wedstrijd bij hem wat minder gaat, maakt het hem niet zoveel uit."
Simon heeft op zijn beurt respect voor zijn zus. "Ik vind het goed van haar dat zij er alles voor over heeft. Ik hou mijn ogen juist ook open voor de buitenwereld, ik kijk breder. Het is maar net hoe je in het leven staat." Het niveau van Irene is volgens Simon zo hoog dat ze sommige mannen tijdens de training pijn doet. "Soms doen we lange skeelerritten en dan zit zij er nog bij, terwijl sommige jongens dan al in de auto zitten. Dan zeg ik tegen haar: Had je het niet zwaar? Dan zegt ze: 'Nee hoor, valt wel mee'."
Eigenwijs Hij relativeert makkelijker en kan zich makkelijk over een teleurstelling heen zetten. Irene heeft die knop pas sinds vorig jaar om weten te zetten, zegt Simon. "Vroeger was ze altijd heel emotioneel als het niet goed ging. Nu zegt ze als het minder gaat: 'Volgende week weer een nieuwe kans'." Simon vervolgt: "Ik vind Irene iets te gestructureerd. Soms stuurt Jillert 's avonds laat het programma op voor de volgende dag. Ik denk dan: als hij het niet zegt, doe ik wat ik zelf wil, als ik maar train. Zij kan dat niet, daar voelt ze zich niet fijn bij. Vrouwen zijn over het algemeen heel erg trouw aan iets. Ik doe nooit precies wat er op het programma staat."
"Simon is soms een beetje eigenwijs", gaat Irene verder. "Als de training om 16 uur hoort te beginnen en Jillert is er nog niet, dan begint Simon alvast. Hij wil op tijd weer naar huis om te werken. Dat levert soms wel een discussie op met Jillert." De coach van Team easyJet erkent het talent van Simon ook, aldus de winnares van het olympisch brons op de mass start. "Hij heeft weleens gezegd: 'Richt je eens wat meer op de langebaan'. Maar Simon vindt het marathonschaatsen veel leuker. Bij hem gaat het echt alleen om plezier. Als hij iets tegen zijn zin in gaat doen, werkt het niet."
Een bericht gedeeld door Irene Schouten (@ireneschouten1) op
Afbrander Voor Irene is de aanwezigheid van haar broer tijdens de trainingen en wedstrijden heel waardevol. Ze krijgt veel feedback van haar broer, dat gebeurt onder andere in de autorit terug naar huis als Simon achter het stuur zit. "Dan zitten we nog vol adrenaline van de training of wedstrijd en zeggen we wat beter kan en wat goed ging. Thuis zijn we niet heel complimenteus ingesteld, dus we geven elkaar eerder een goede afbrander", aldus Simon.
Op de heenweg rijdt Irene en kan Simon een dutje doen of 'nog wat telefoontjes plegen'. "We hebben heel veel aan elkaar", beweert Irene. "We kunnen elkaar door en door vertrouwen en begrijpen elkaar heel erg. Als het wat minder gaat, helpen we elkaar erbovenop. En als het goed gaat, zeggen we dat ook. Hoewel we thuis eigenlijk helemaal niet zoveel met elkaar optrokken, heb ik dankzij het schaatsen echt een hele grote steun aan Simon!"
Simon en Irene rijden komende week de op de kalender teruggekeerde vierdaagse, oftewel de Trachitol Trophy. Het marathonpeloton rijdt van donderdag 22 tot en met zondag 25 november achtereenvolgend in Breda, Utrecht, Hoorn en Groningen.