Lange tijd leek het er deze zomer op dat Van Ruijven heel anders aan het post-olympische jaar zou beginnen. Ze pakte haar studie Rechten weer op en rondde een flink aantal vakken af. Waar het zo goed ging met de studie, ging het op het ijs nog niet allemaal naar wens. De Naaldwijkse worstelde namelijk met haar materiaal en techniek, reed geforceerd in de rondte en kampte met de nodige pijntjes als gevolg.
Dat het bij de eerste internationale krachtmeting van het nieuwe seizoen direct zo goed zou gaan, had Van Ruijven dan ook niet direct verwacht. "Vlak voor de Invitation Cup viel het ineens allemaal op zijn plek. Toen kwam het goede gevoel weer een beetje terug." Bij de World Cup in Calgary trok ze die goede lijn door, al was dat niet direct het geval. Tijdens de kwalificaties op de openingsdag kwam ze nog ten val op de eerste 500 meter en in de herkansingen op zaterdag ging het ook nog niet van een leien dakje.
Constant
Op zondag nam ze revanche voor de naar eigen zeggen rommelige rit van zaterdag. De finalerit van de tweede 500 meter was er een uit het boekje. Na anderhalve ronde passeerde ze vrij eenvoudig Alyson Charles, die de dag daarvoor de eerste 500 meter op haar naam schreef. "Zaterdag ging ze echt als een raket weg, maar nu kon ik goed mee. Ik ging er eigenlijk op intuïtie langs. Toen ik op het scherm zag dat ik een gat had, dacht ik alleen maar 'geen fouten maken en zo hard als je kan'. Ik werd er zenuwachtig van."