Het peloton liep in Noordlaren een beetje op de laatste benen. Niet verwonderlijk. Het gros van de mannen heeft een loodzware week op Zweeds natuurijs achter de rug, en bijna meteen daar achteraan kwamen opeens nog drie extra wedstrijden in Nederland. Zes koersen in negen dagen, dat is zelfs voor marathonschaatsers pittig. ’’Tussendoor hebben we ook nog twee reisdagen gehad door de ellende op het vliegveld in Stockholm. Betekent en half uurtje op de fiets en dan weer koersen’’, vertelde Crispijn Ariëns.
Hij was zeker niet de enige die snakt naar het einde van het seizoen. ’’Lekker met de beentjes omhoog.’’ Zo denken veel meer rijders erover na de zware weken die achter hen liggen. Maar wat zegt Simon Schouten? ’’Ik hoop dat we maandag nog een koersje hebben. Als de wind nog even uit het oosten komt, kan dat met een beetje mazzel wel.’’
Energie
Dat tekent de man uit Andijk, die in Noordlaren weer eens zijn status bewees als één van de sterkste mannen in het peloton. Net trouwens als zijn teamgenoot Jorrit Bergsma, die weer bergen werk verzette. ’’Mooie koersen toch weer dit’’, stelde de winnaar van olympisch zilver in PyeongChang. ’’Dit doe ik graag, dit levert energie op.’’
Zijn aanwezigheid en die van Bob de Vries in de formatie van Royal A-ware was misschien niet doorslaggevend, maar wel belangrijk. De twee olympia-gangers lieten de wedstrijden in Zweden schieten en stonden daardoor relatief fris aan de start op de natuurijsbaantjes. ’’Dat merk je wel’’, vond Ariëns. ’’Wij hebben in Zweden echt flink gekoerst en dan zit de vermoeidheid er gewoon in. Zij hebben daar minder last van.’’
Iedereen lijdt
Maar ook op Simon Schouten lijkt de vermoeidheid geen vat te krijgen. Het werkpaard van A-ware - al winnaar van de koers in Haaksbergen - was er gewoon bij op het moment dat een dertien man sterke kopgroep een ronde voorsprong pakte. De Andijker is op natuurijs altijd een factor om rekening mee te houden, en hij krijgt er ook geen genoeg van. ’’Maar je merkt nu wel dat iedereen op het einde van zijn kunnen rijdt. Iedereen lijdt, ik ook. Elke dag word ik ietsje minder’’, bekende Schouten, die desondanks nog fris oogt. ’’Ik denk wel dat ik minder hard inteer dan de rest. Komt door mijn achtergrond. Het werk is pas klaar als het af is, en daarom maak ik soms maanden lange dagen. Dat doen we nu op het ijs ook.’’
Maar verder was Schouten duidelijk over het circuitje op natuurijs. ’’Het is mooi werk, dit. Beter dan trainen. Elke dag lekker een wedstrijdje, terwijl je anders elke dag naar Thialf moet voor de trainingen. Dan is dit veel mooier.’’ Ariëns beaamde dat volmondig. ’’Die rondjes rijden in Thialf, daar heb je nu helemaal geen zin meer in.Maar nu vliegen de weken nog voorbij. Geen trainingen, gewoon koersen.’’
Laatste bocht
In de finale moest Ariëns wel zijn meerdere erkennen in Schouten. De man van Okay Fashion & Jeans werd voor het ingaan van de laatste bocht gepasseerd en kwam er daarna niet meer bij. Remco Schouten sprintte naar de derde plaats. ’’Het was bij mij wel op, dus met het podium ben ik blij’’, bekende de man van Bouw & Techniek.’’
Dat hij naast de overwinning ook nog het klassement won voor Ariëns en Jordy Harink, was voor Simon Schouten leuk, maar wel een bijzaak. ’’Het gaat bij ons in de ploeg echt om de dagzeges. Die tellen. En dat klassement? De rest weet niet eens wie het gewonnen heeft. Dat zegt genoeg.’’