Het heeft de 27-jarige De Vries dit seizoen nog bepaald niet meegezeten. Het onheil begon medio juli, toen ze tijdens een training haar rechterenkel brak. Ze moest daarna lang revalideren, waardoor ze de eerste twee World Cups aan zich voorbij moest laten gaan. Bij de laatste twee World Cups in Azië in november maakte ze haar rentree (internationaal) en leek ze haar oude vorm weer te naderen.
Eind december kreeg ze te horen dat ze bij de definitieve shorttrackselectie hoorde die in februari naar Zuid-Korea mocht afreizen. Ze kreeg echter nog geen individueel startbewijs, omdat ze zich eerst nog moest bewijzen of ze daadwerkelijk weer het niveau had van vorig jaar, toen ze onder meer Europees kampioen op de 500 meter werd. Het NK zou een belangrijke graadmeter zijn om dat laatste overgebleven ticket voor de 1000 meter veilig te stellen.
Werkelijkheid
Maar tijdens dat NK in Heerenveen begin januari – een week voor het EK in Dresden – viel De Vries in de heats van de 1500 meter uitgerekend op haar gevoelige enkel. Ze ging naar het ziekenhuis en daaruit bleek ‘slechts’ dat ze een dikke enkel had. Ze wilde de 1000 meter de volgende dag per se rijden, maar kwam daarin niet verder dan een vijfde plek. "M’n enkel deed veel pijn. Ik kon m’n voet niet strekken en kreeg de knie niet goed."
Eigenlijk weet ze dan al dat ze geen aanwijsplek krijgt voor de olympische 1000 meter. "Ik had er al rekening mee gehouden vóór het NK, omdat ik weinig wedstrijden heb kunnen rijden. Natuurlijk hoop je erop en is het jammer, maar ik had me er goed op voorbereid." Toch is het opnieuw een teleurstelling voor De Vries, die zich geregeld heeft afgevraagd waarom zij keer op keer te maken kreeg met pech.
"Ik denk weleens: nu heb ik wel genoeg te verduren gehad. Daarna krijg je weer een teleurstelling te verwerken en denk je: wanneer word ik wakker? Maar het is helaas de werkelijkheid." Met behulp van een mental coach is De Vries 'hoe moeilijk dat soms ook is' positief proberen te blijven. "Er zijn er genoeg die niet naar de Spelen mogen. Bovendien mag ik net als vier jaar geleden samen met m’n vriend Daan Breeuwsma naar de Spelen. Hoe gaaf is dat?"