De Jong doorbreekt grens: 'Ben heel diep gegaan, was er misselijk van'
Daar zat ze dan, Antoinette de Jong. In haar eentje bekeek ze op het middenterrein de laatste ritten van de 3000 meter. Eigenlijk wilde ze niet eens meer kijken, de zenuwen gierden door haar lichaam. Rit na rit ging voorbij en iedereen beet zich stuk op de razendsnelle tijd van De Jong. Nét geen baanrecord, maar in Thialf boekte ze wel haar derde World Cup-zege.
Foto : Sander Chamid
Met een tijd van 3.59,41 was De Jong maar zeventiende van een seconde verwijderd van het baanrecord van Ireen Wüst. De 23-jarige rijdster van Team Jumbo-Visma was pas de tweede vrouw die onder de vier minuten reed in Thialf. Of ze op het schema baanrecord wegging? "Nee, ik rijd altijd op mijn gevoel", aldus De Jong na afloop. "Natuurlijk, als je er niet voor gaat, bereik je nooit wat je wilt bereiken, maar ik kwam er pas tijdens de rit achter dat ik heel dicht op het baanrecord zat."
Tijdens de laatste rondes moest ze dat schema echter loslaten. "Het was misschien wel mogelijk geweest, maar dan had ik iets zachter moeten beginnen. Ik ben heel diep gegaan, was zelfs een beetje misselijk. Maar voor het eerst onder de vier minuten in Thialf, dat is heel mooi", glunderde ze. "Vorig jaar pakte ik hier mijn eerste wereldbekerzege en nu win ik hier mijn derde. Het is heel fijn om dit met al deze mensen mee te mogen maken."
De Jong startte al in de tweede rit en zou oorspronkelijk tegen Ireen Wüst rijden. De vijfvoudig olympisch kampioene trok zich echter vlak voor de rit uit voorzorg terug. Ze vond de hersteltijd na de 1000 meter niet voldoende om nog een goede 3000 meter te rijden. Voor De Jong betekende dat dat ze haar raceplan nog gauw moest bijwerken.
"Ik dacht eerst wel: shit, nu moet ik alleen rijden. Je bent natuurlijk gefocust dat Ireen steeds onderdoor komt en dat je de bochten uit kunt versnellen. Nu ga je met een heel ander gevoel de race in en moet ik mezelf constant prikkelen. Ik vind het juist wel fijn als iemand anders mij de laatste twee rondjes nog even die prikkel kan geven zodat ik net even uit die sleur ben. Het was nu vooral vechten tegen mezelf, maar gelukkig hielp het publiek me er geweldig bij."
Voor De Jong liepen de eerste twee World Cups in Japan uit op een teleurstelling. Zowel in Obihiro als in Tomakomai wist ze individueel geen medaille te pakken. Het ijs was volgens haar 'niet goed' en daarbij hielp een jetlag ook niet mee. De derde World Cup in Tomaszów Mazowiecki sloeg ze over, omdat ze met haar ploeg op trainingskamp was in Collalbo. Daar kon ze in alle rust werken aan de basis.
"Ik moest even uit die Japan-slag komen, want ik heb daar geen meter geraakt", geeft ze eerlijk toe. Toen ze vrijdagochtend het ijs in Thialf betrad, voelde ze zich meteen weer thuis. "Dat gaf zo'n bevrijdend gevoel. Zo van: ik heb het weer! Ja, het is altijd fijn om in Thialf terug te komen."