Zijn diploma voor ST-4 behaalde Romme in zo'n anderhalf jaar. Over de daaropvolgende opleiding deed hij in totaal acht jaar. "Het heeft best even geduurd", zegt Romme lachend. "Het 'probleem' is dat je wordt opgeslokt door werk en dan schuif je het een beetje aan de kant. Het moet wel mogelijk blijven om zo'n opleiding naast je werk te doen. Anders krijg je het gevoel dat de belasting te groot is en het geen meerwaarde heeft. Maar deze opleiding doe je niet voor niks: het is een investering in jezelf."
Alle facetten
Bovendien had Romme de papieren ook nodig om, na zijn jaren als bondscoach van de Italiaanse ploeg, op het hoogste niveau aan de slag te kunnen in Nederland. Wat vond hij het moeilijkst van de opleiding? "Je krijgt veel zelfstandigheid en mag grotendeels zelf bepalen hoe je dingen doet. Op zich is het goed om veel vanuit jezelf te doen. Ik denk graag mee, maar ben ook van de strakke richtlijnen. Soms was de vrijheid iets te ruim en dacht ik: kan het niet simpeler? Tijdens de gesprekken met mijn studiebegeleiders werd alles duidelijker."
"Alle facetten zitten erin: het coachen, trainen en begeleiden van topsporters, managen van een begeleidingsteam, omgang met de media. Het is een proces als coach, je ontwikkelt jezelf elke keer. De opgebouwde kennis breng je in de praktijk. Die ontwikkeling is voor mij de grootste winst geweest. Ik acteerde al op hoog niveau, maar je hebt altijd iets om naartoe groeien. Bovendien wil ik ook graag iets teruggeven. De laatste tijd doe ik vaak coach-de-coach-sessies. Daarbij kun je samen reflecteren op het vak. "