Rianne de Vries: 'Blij dat olympische droom nog niet voorbij is'
Amper vier maanden na haar enkelbreuk maakt Rianne de Vries deze week alweer haar rentree tijdens de derde wereldbeker van het seizoen. Schaatsen.nl sprak de 26-jarige shorttrackster aan de vooravond van deze belangrijke wedstrijd. "Ik ben niet gauw tevreden, wil altijd meer, harder en sneller."
Foto : Soenar Chamid
Ha Rianne, hoe gaat het? "Het gaat best wel goed eigenlijk. Natuurlijk ben ik nog niet op het niveau van vorig seizoen, maar als ik kijk naar hoe ik vorige week schaatste, gaat het alweer een heel stuk beter. Dat is positief."
Je hebt in juli natuurlijk een vreselijke blessure opgelopen. Hoe gaat het nu met je enkel? "Ik ben best ver in mijn revalidatie, want ik schaats alweer. Toch moet er nog veel verbeteren. De coördinatie in mijn enkel is nog niet zoals het was en de spieren zijn nog niet helemaal terug. Ik merk dat de aansturing nog niet helemaal top is, dus dat is wel een beetje lastig."
Wat mij opviel, is dat je vrijwel direct na jouw enkelbreuk alweer zo ontzettend positief was. "Klopt. De eerste dag was ik natuurlijk helemaal verdrietig, maar dat is logisch na zo’n heftige gebeurtenis. Mijn moeder werkt op de kraamafdeling in het ziekenhuis en die zei dat ze merkte dat bij vrouwen die heel positief zijn de bevalling vaak goed en soepel verloopt. Bij vrouwen die heel negatief zijn en denken: ik kan dit niet, ging het juist heel zwaar. Dus mijn moeder zei tegen me: 'Als je positief bent, werkt dat misschien ook voor jou wel voordelig en gaat het herstel sneller.' Vanaf dat moment dacht ik: kom op Rianne, wees positief en probeer er zoveel mogelijk uit te halen. Ik ben de laatste maanden alleen maar aan het trainen geweest, zoveel als ik kon. Ik bleef maar gaan."
Een bericht gedeeld door Rianne de Vries (@rianneedv) op
Ben je verbaasd dat je nu, begin november, alweer in actie kunt komen bij zo’n belangrijke wedstrijd? "Ja, eigenlijk wel. Toen ik hoorde dat ik mijn enkel gebroken had, was ik bang dat het hele seizoen over was. Ik dacht: daar gaan de Olympische Spelen! Maar naarmate mijn revalidatie kreeg ik het gevoel van: misschien zijn de wereldbekers in Azië toch nog haalbaar. Nu sta ik er gewoon. Dat is wel een beetje een raar idee. Ik ben blij dat de olympische droom nog niet voorbij is."
Gaat de revalidatie sneller dan gedacht? "Zeker. De artsen zeiden dat ik ervan uit moest gaan dat ik in december waarschijnlijk weer wedstrijden kon schaatsen. Nu heb ik mijn eerste wedstrijd eind oktober al gehad."
Die eerste wedstrijd was in het Italiaanse Bormio. Hoe kijk je daarop terug? "Die wedstrijd is erg belangrijk geweest. Na zo’n zware blessure moet je altijd weer even wennen, kijken of je het nog kan. Het is allemaal best spannend. Hoe schaats ik? Kan mijn enkel het aan? Ben ik niet bang? Dat zijn allemaal vragen die door je hoofd gaan. Het is fijn om al een wedstrijd gehad te hebben en die spanning alweer gevoeld te hebben. Daarnaast heb ik daar een beetje wedstrijdritme op kunnen doen."
Een bericht gedeeld door Rianne de Vries (@rianneedv) op
Je neemt bij de laatste twee wereldbekers, in Shanghai en Seoul, de plaats in van Jorien ter Mors. Zij focust zich momenteel op het langebaanschaatsen. Deze World Cups zijn met het oog op een ticket voor de Olympische Spelen erg belangrijk. Ben je extra gespannen? "Ik heb gezonde spanning. Nu Jorien er niet bij is, is het van belang dat ik goed rijd. Toch weet iedereen dat ik momenteel nog aan het revalideren ben en nog lang niet de vorm van vorig seizoen heb. Het is afwachten hoe het gaat. Ik ga in ieder geval proberen om er alles uit te halen. Vaak gaat het tijdens de wedstrijden bij mij altijd nog net iets beter. Daarnaast heb ik voldoende ervaring als het gaat om de relay. Daar houd ik me aan vast. Hopelijk kan ik belangrijk zijn voor het team."
Hoe is het met het zelfvertrouwen? "Wel goed hoor. Ik reed vorig jaar natuurlijk veel harder dan nu. Dat vind ik weleens moeilijk. Ik weet dat ik veel meer kan, maar het komt er nu nog even niet uit."
Leg je de lat weleens te hoog voor jezelf? "Ja, dat denk ik wel. In mijn hoofd kan ik soms veel meer dan met mijn benen. De technische staf zegt steeds dat ik goed bezig ben, dat ik het super doe. Zelf wil je altijd meer, harder en sneller. Dat is denk ik de topsportmentaliteit, ha. Ik ben niet gauw tevreden."
Spreek je veel met Jeroen Otter, de bondscoach, als je twijfelt? "Het is niet zozeer dat ik twijfel. Het is meer dat ik af en toe meer verwacht dan ik op dit moment eigenlijk mag verwachten van mezelf. Ik denk soms: kom op. Ik moet nu toch wel al meer kunnen, want vorig jaar kon ik het ook. Dan moet ik even op mijn plek gezet worden."
Heb je er een beetje zin in? "Ja, zeker. Het is altijd mooi om die wereldbekers te rijden en te strijden tegen de internationale top. Dat is waar je het voor doet. Het is ook wel een beetje moeilijk en spannend. Ik ben benieuwd wat het wordt."