Dat de zege goed terecht kwam bij Gerwin Smit, daaraan twijfelde in Gouda helemaal niemand. Zelfs Ingmar Berga niet. De Drent maakte ook deel uit van het kopgroepje van vijf dat op iets meer dan tien ronden voor het einde de beslissende ontsnapping plaatste.
Maar Berga vertikte het vervolgens om op anderhalve ronde van het einde serieus achter de vluchtende Gerwin Smit aan te rijden. ’’Ik heb het even geprobeerd, maar ik ben niet gek. Ik ga dat gat niet dichtrijden voor een ander. Bovendien gunde ik het Gerwin Smit wel. Hij heeft er echt voor gereden.’’
Dat was een waar woord. De 28-jarige Smit was beresterk, en was betrokken bij zo ongeveer elke ontsnapping op het fraaie parkoers van de plaatselijke wielerclub. ’’Ik voel me ook heel goed’’, erkende de man uit Rouveen. ’’En ik lijk ook elke keer nog een beetje beter te worden.’’
Vermoeden
Hij heeft wel een vermoeden hoe dat kan. Want Gerwin Smit doet verder niet veel anders dan voorheen. Hij werkt veertig uur als businesscontroller bij Brink Trekhaken, vlecht zijn trainingen in tijdens de schaarse vrije uurtjes en werkt op de speciaal voor hem geschreven trainingsschema’s van Johnny Colpaert. Daar zit het verschil niet in. Maar wel in de rust die hij nu in zijn hoofd heeft. ’’Ik heb een huis gebouwd, ben getrouwd, en dat slokte allemaal veel tijd en energie op. Nu heb ik rust in mijn hoofd en heb ik meer tijd om te trainen. Dat scheelt enorm.’’
Smit ziet dat terug in de wedstrijden. Niet voor niets rijdt hij in het leiderspak van de Marathon Cup. ’’Dat was geen doel’’, bekende Smit. ’’Maar als je een paar keer voorin eindigt en dan ook nog twee keer wint, sta je ineens bovenaan. Eerlijk gezegd wil je zo’n pak dan eigenlijk ook niet meer kwijt, maar we zien wel hoe het loopt. Vorig jaar hield Jan van Loon het tot het einde vast. Dat zou nu ook leuk zijn.’’
In Gouda leek de koers uit te draaien op een massasprint, en dat is nu precies het onderdeel waarin Smit iets minder bekwaam is. ’’Ik ben niet de snelste. En als je dan naar de streep rijdt met mannen als Ingmar Berga, Robert Post en Jordy Harink, dan wordt het in principe een moeilijk verhaal.’’
Daarom koos Smit ook voor de vlucht. Op anderhalve ronde voor het einde ging hij er vandoor. ’’Ik moest echt een moment kiezen, wist dat ik maar één kans zou krijgen. Als het mislukte, was het over.’’ Smit kreeg meteen een gaatje, nadat hij wegsprong op het moment dat Ingmar Berga net de kop had afgegeven. ’’Ik heb niet meer omgekeken en ben vol doorgereden.’’ Even leek de achtervolging georganiseerd te worden, maar toen Berga daar geen leiding meer aan gaf, vielen de vier volgers stil.
’’Dat zag ik in één van de lussen. Dan denk je alleen maar aan hard doorrijden, hoewel op het laatst mijn benen toch ook behoorlijk vermoeid raakten’’, vertelde Smit. ’’Het was toch nog wel ver, merkte ik zelf ook.’’
Maar toch dichtbij genoeg. Gerwin Smit wist op het laatste stuk dat hij zeker was van de winst. ’’Een heel mooie. In Veendam won ik met een ronde voorsprong, dan is de ontlading toch minder. Hier moest ik tot het einde scherp blijven en ook nog tactisch denken. Dat geeft veel voldoening. Tjonge, twee op rij. Als je acht jaar op je volgende zege hebt moeten wachten, is dat ineens een heerlijk gevoel.’’
Lees alles over de KNSB Marathon Cup in Gouda op onze speciale pagina.