Laurent Dubreuil ging na de eerste dag aan de leiding, maar betaalde vrijdag de prijs van ziekte en een gebrek aan trainingsarbeid in de laatste weken. Jenning de Boo verbeterde zich flink op beide afstanden en deed het maximale. Dat Zhongyan Ning boven zichzelf uitsteeg en het WK-goud pakte in Inzell deed weinig af aan de prestatie van de Reggeborgh-rijder. De Boo reed een uitstekende 500 meter (34,27) en kwam op de 1000 meter vervolgens ruim voor directe concurrent Dubreuil aan de meet (1.07,98). Zilver met een gouden randje, verklaarde hij na afloop. “Ik moet me realiseren wat voor seizoen ik gehad heb”, vertelde De Boo. “Ging hier naartoe met de wetenschap dat het een fantastisch seizoen was. Alles wat erbij komt, maakt het alleen maar mooier. Het kon in ieder geval niet meer in duigen vallen.”
Ning reed met 1.07,11 het oude baanrecord van Kai Verbij uit de boeken in de Max Aicher Arena. De Boo kon een vleugje teleurstelling niet helemaal verbergen. “Ik kan nog wel eens kritisch op mezelf zijn.” Altijd is er wel een van de coaches of ploeggenoten in de buurt om de 19-jarige rijder met de neus op de feiten te drukken. “Wees toch blij, man”, zei Kjeld Nuis in dit geval tegen De Boo. “Ik baalde toch een beetje, maar dan zijn zij er om tegen mij te zeggen dat ik trots op mezelf moet zijn.” De 34-jarige routinier is meer dan een ploeggenoot voor De Boo, die de afgelopen tien maanden met een enorme vaart zijn plekje veroverde in de top van het Nederlandse langebaanschaatsen. “Ik heb zo ongelofelijk veel aan Kjeld. Het is een concurrent, maar hij wil gewoon zien dat ik op mijn best rijd. Hij zal me altijd tips geven, ook al rijd ik tegen hem. Ik kan hem echt vertrouwen.”
Diezelfde Nuis nam De Boo donderdagavond laat mee naar een bergmeertje even buiten Ruhpolding om daar af te koelen in het ijskoude water. Voor Nuis een gewoonte, maar nieuw voor De Boo. “Tijdens het EK was ik al bij hem langsgegaan om in het ijsbad te zitten, daarna werd ik Europees kampioen. Ik dacht: Weet je wat, we proberen het gewoon weer. We wilden eigenlijk hier achter de ijsbaan, maar daar stonden hekken. Dus zijn we met de coaches naar een meertje met een steigertje gereden en hebben we twee minuten tot aan de nek in het koude water gezeten.” Waarom twee minuten? “Omdat Kjeld zegt dat het werkt, twee minuten is goed. Nou, dan doe ik dat.”
Voorlopig hoeft De Boo niet meer aan ijsbaden te denken, het is vakantie. Het leek allemaal vanzelf te gaan bij De Boo, maar niets was minder waar. Met het eind van het seizoen is er een last van zijn schouders gevallen. De tweede helft van het seizoen leek De Boo niet meer zijn niveau te halen van de eerste maanden, maar deze week was niets minder waar. Bewust van wat er nog op het spel stond in Inzell nam De Boo zich voor niet terug te blikken. “Nu kan ik eindelijk terugblikken.”
En als de oud-shorttracker begint met terugkijken op het voorbije seizoen, volgt er een reeks aan memorabele momenten. “Het WCKT met Tim (Prins, red.), het eerste moment dat wij als jonkies opkwamen. Dat blijft me voor altijd bij, trots hoe we daar rondreden. En daar had ik voor het eerst het gevoel dat ik de juiste keuze gemaakt had voor de langebaan.” Op het NK Afstanden sloeg De Boo een dubbelslag waarmee hij zijn WK-ticket voor Inzell veiligstelde: “Had echt niet verwacht de 1000 meter te winnen, de 500 meter aasde ik wat meer op. En daarna nog het wereldrecord op de teamsprint met de jongens, het record dat drie minuten stond…”
Feit is: zo onbevangen als dit seizoen kan De Boo nooit meer rijden. “Alles is anders, dit maak ik maar één keer mee. Ik hoop dat het qua prijzen niet anders zal zijn, hoop volgend seizoen door te bouwen, kijken of het nog beter kan.” De Boo rijdt de komende zomer wat inline-wedstrijden om het ‘competitiegevoel’ te houden, maar gaat eerst de tijd nemen om alle indrukken van de afgelopen vijf maanden op een rij te zetten. “Na dit weekend begint het pas een beetje in te dalen, wat ik dit weekend gedaan heb, hoe ik mijn persoonlijke records aangescherpt heb, welke titels ik gewonnen heb. En dan moet ik ook gelijk nadenken wat ik komend seizoen anders moet doen…”
Eerst tijd voor een biertje met zijn schoolvrienden die naar Inzell kwamen.
Bekijk hier de uitslagen van het WK Sprint.
Kjeld Nuis breekt na seizoensfinale: “Het is helemaal op”
Kjeld Nuis vocht tegen de tranen na zijn vierde plek op het WK Sprint. Blij en trots op teamgenoten Jenning de Boo en Femke Kok, maar de drievoudig olympisch kampioen was zeer emotioneel na een toernooi waarin hij niet kon pieken zoals hij twee weken eerder op het NK Sprint wel deed. “Het was een zwaar seizoen, echt lang met pieken en dalen”, vertelde Nuis, vechtend tegen de tranen. “Mooie dingen, echt klotedingen. Titels gewonnen, thuis ziek op de bank gezeten, daarvan teruggekomen. F*cking hard gevallen, nog een titel gewonnen en nu was de vorm er niet. Het is echt helemaal op.”
Nuis had topvorm nodig om in Inzell mee te draaien met de beste mannen, maar dat kwam er niet uit en greep daardoor naast de medailles. “Mis op twee tienden het podium, extra zuur. Dan had ik er met Jenning gestaan. Ik heb echt superveel respect voor die jongen. Waar hij het vandaan haalt? Geen idee. Maar ik ben zo trots, hij heeft het zo goed gedaan.”
Zaterdag vertrekt Nuis naar huis na een lang seizoen: “Een paar weken niks doen, de batterij opladen. Terug naar mijn zoontje. Heel veel zin in.”
