Het pechseizoen van De Vries begon afgelopen zomer met een enkelbreuk, waardoor ze de eerste reeks aan wereldbekerwedstrijden moest missen. Na een rappe revalidatie was het eigenlijk al verrassend dat ze de Spelen wist te halen. De afgelopen weken ging het zelfs zo goed, dat ze in Zuid-Korea haar snelste rondjes ooit reed. "Ik had verwacht dat ik in de B-finale misschien wel van start zou mogen. Dat het niet zo is, is heel zuur. Je wilt ergens ook wel een keer een gelukje hebben, dat het eens meezit."
Pas een uur voor de wedstrijd hoorde het team definitief welke rijdsters voor de aflossing het ijs op mochten. Bondscoach Jeroen Otter komt dat gewoon in de kleedkamer melden. "De manier waarop was voor mij niet zo leuk, dat is heel jammer. Dit is het, en dan is het klaar. Voor mij zit daar natuurlijk heel veel emotie achter. Die meiden vangen het gelukkig heel goed op, ze zijn lief voor me en ik voel me deel van het team, dat is heel fijn."
Pech
Naar de motivatie van haar coach is De Vries nog wel benieuwd. "Die heb ik niet gekregen. Ik snap dat hij de snelste rijdsters opstelt, maar ik denk dat ik goed genoeg ben. Hij vindt blijkbaar van niet." Of ze boos is op haar coach? "Eerder teleurgesteld eigenlijk. Alles stapelt zich op en natuurlijk ben je wel boos dat het hele seizoen zo tegenzit."
Otter kon niet zoveel met de gevoelens van De Vries. "Het is natuurlijk heel triest. Rianne is op dit moment heel goed, maar de andere vier zijn net een stukje beter. De grootste pech van Rianne is de blessure van afgelopen zomer, waardoor ze direct een achterstand had. Dat is heel triest, maar dat is ook topsport. Er is altijd iemand die huilt en iemand die lacht."
Vier jaar lang trainde het team van vijf voor de Spelen in Zuid-Korea. Dat een van hen straks mist op Medal Plaza treft ook de overige vier. "Rianne hoort er gewoon bij te staan, ik hoop dat ze er in het Holland Heineken House wel bij is", luidt het instemmend. "Ze rijdt sneller dan vóór haar enkelbreuk en je ziet dat ze heel goed is, maar het komt net te laat. We weten dat het voor haar heel zuur is. Vooral omdat dit de tweede Spelen zijn dat ze dit moet meemaken. We hopen dat we een vet goed WK rijden en het dan samen met haar over kunnen doen. Met misschien wel een mooiere kleur medaille."
Motivatie
De mascotteknuffel die De Vries na de huldiging van ploeggenote Ter Mors in haar handen gedrukt kreeg houdt ze stevig vast. "Ik heb haar beloofd dat ik volgend jaar iedereen aan de kant rijd. Je wilt die medaille natuurlijk ook hebben, maar ik ben heel trots op die meiden. Dat ze hier brons pakken in een wereldrecord is heel gaaf."
Hoe De Vries denkt over een volgende Spelen? "Ik heb sowieso de motivatie om door te gaan, maar ik weet niet of ik nog wel een Spelen wíl meemaken. Aan de andere kant, het kan toch niet drie keer fout gaan?"
Meer lezen over de Olympische Spelen? Klik hier!
