Naam: Berber Vonk
Geboortedatum: 17 januari 1997
Geboorteplaats: Appelscha
Ploeg: Atom Skates
Twitter: @noralyvonk
Instagram: noralyberber
De eerste keer
Op skeelers
Mijn buurjongen nam me mee naar de open dag in Haulerwijk en dat was het begin van mijn skeelercarrière. Ik was toen een jaar of tien, ik dacht eerst: jeetje, wat gaat iedereen hard. Ik kon er niks van. Ik kreeg een vijfrittenkaart, waardoor ik dus vijf keer mocht skeeleren. Dat vond ik helemaal geweldig. Mark Horsten was mijn eerste trainer en nam mij op in de groep.
Op schaatsen
Dat was nog vóór het skeeleren, bij Duosport in Assen. Ik ben opgegroeid met schaatsen, maar ik vond skeeleren leuker. Ik zat bij de schaatsacademie in Groningen, ik schaatste best fanatiek. Toen werd me de keuze voorgelegd: skeeleren of schaatsen? Die keuze was voor mij niet moeilijk. Ik vind de sfeer, de mensen en de afstanden bij het skeeleren leuker. Bij schaatsen rijd je tegen de tijd en ga je gefrustreerd naar huis als je een slechte tijd hebt gereden. Bij het skeeleren komt de tactiek erbij kijken. Dat vind ik echt mooi.
Dat je een wedstrijd reed
Ja, dat ging heel slecht weet ik nog wel. Na twee rondjes reed ik al achteraan, ik kon het maar net bijhouden. Bleek dat ik achteraf de ziekte van Pfeiffer had. Dat was echt een heel slecht jaar. Maar het jaar erna, toen de ziekte weg was, stond ik ineens op het podium bij een Van Lingen Competitie. Dat was een hele switch, dat heeft wel wat met me gedaan. Het eerste jaar rijd je geen deuk in een pakje boter en een jaar later sta je ineens op het podium. Ik wist niet wat me overkwam, haha.
Nederlands kampioen
Dat was in m’n derde skeelerjaar. Eerst twijfelde ik wel of ik mee zou doen met het NK, maar mijn trainer Mark Horsten zei: ‘Rijd nou maar!’ Hij reed eerst zelf een rondje en draaide daarna mijn wielen erin. Won ik meteen de 300 meter. Ha, dat jaar won ik zelfs vier titels in Leiderdorp! Op het ijs won ik als eerstejaars A-junior mijn eerste marathontitel, dat was in Breda.
Dat je viel bij een skeelerwedstrijd
Dat was geloof ik ook bij een Van Lingen Competitie. Ik ging onderuit en deed alsof ik heel veel pijn had. Achteraf viel het wel mee, het was gewoon de schrik. Een soort schwalbe ja, haha!
Dat je gediskwalificeerd werd
Vorig jaar werd ik voor het eerst gediskwalificeerd, omdat ik over de lijn was gegaan. Ik was toen best wel kwaad, want de regel was dat je pas gediskwalificeerd zou worden als je drie keer over de lijn zou gaan. Het was nog maar mijn eerste keer en direct moest ik eruit. Daar was ik het niet mee eens, maar het werd niet meer teruggedraaid.
Dat je op tv kwam
Ook vorig jaar, toen we voor het eerst op de nieuwe skeelerbaan in Heerenveen mochten skeeleren. Ik gaf toen een interview aan Omrop Fryslan. Het is altijd leuk om terug te zien, ook voor later.
Dat je een handtekening moest uitdelen
Bij mijn club tijdens de open dag. Het jaar ervoor had ik het EK gereden en won ik een medaille. Al die kleine kinderen vroegen ineens om mijn handtekening. Ik vond dat wel leuk en zeker omdat het mensen van de club zijn.
Dat je een tien haalde op school
Dat was bij Engels in het eerste jaar met woordjes leren. Mijn eerste onvoldoende weet ik ook nog wel, dat was een 2 voor aardrijkskunde. Dat interesseerde me helemaal niet. En als iets mij niet interesseert, dan heb ik er ook geen aandacht voor.
Dat je een cd kocht
Ha, dat weet ik nog heel goed. Dat was een cd van K3, ik geloof MaMaSé. Of ik hem nog heb? Ja, maar ik luister hem niet meer hoor!
Dat je iets hebt gestolen
Nog nooit! Als ik dat weleens probeerde, werd ik meestal meteen op mijn vingers getikt door mijn moeder.
Dat je zelf eten hebt gekookt
Dat was thuis. Mijn vader kookt altijd heel graag, maar op een gegeven moment zei ik: nu ga ik het doen. Toen heb ik pasta gemaakt, wel heel simpel hoor. Ik moest alleen weten hoelang het op moest staan, maar voor de rest mocht ‘ie zich er niet mee bemoeien. Momenteel vind ik asperges met ei en ham heel lekker. Daar kan je mij wel wakker voor maken!
Dat je de KNSB Marathon Cup in Zeist won
Dat herinner ik me nog heel goed, dat was zondag. Het was een hele leuke wedstrijd waarin veel werd aangevallen op een technisch parcours. Tegen het einde zette Elma de Vries aan. Kelly Schouten ging erachteraan en toen wist ik: deze moet ik niet laten gaan. Toen ben ik samen met Elsemieke van Maaren ernaartoe gereden en zo hadden we een mooie kopgroep.
Toen kwam de sprint. Ik had verwacht dat ze nog wel gingen aanvallen, omdat ik dacht dat ze niet met mij naar de finish wilden. Het tempo zat er aardig in, richting de finish zat ik op plek 3. Kelly ging als eerste aan, dat was fijn want zo kon ik hem ernaast zetten. Ik had voor mijn gevoel nog nooit zo hard gesprint, ik verbaasde mezelf. En toen kwam ik over de streep en besefte ik dat ik had gewonnen. Het was de eerste keer, dus daar was ik heel blij mee!
Dat je het NK voor senioren gaat rijden
Ja, dat is volgende week in Heerenveen/Wolvega. Daar wil ik heel graag presteren. Het is niet zo dat het m’n eerste keer is en dat ik rustig af ga wachten. Nee, ik ga wel echt voor de titel. Ik hoop op de 1000 meter en de lange afstanden goed te presteren, maar ik ga er niet eentje uitpikken. Die week erop is het NK marathon, die is voor mij net zo belangrijk.
De vorige 'eerste keren' teruglezen?
De eerste keer - Elisa Dul
De eerste keer - Crispijn Ariëns
