Waarom zal dit WK het in 2017 gehouden toernooi in Ahoy overtreffen?
Cees Juffermans (boven op de foto als toernooidirecteur van het WK in 2017): “Je kunt nu de learnings meenemen van vorige keer. Het wereldkampioenschap in 2017 was een onwijs spektakel. Iedereen, inclusief ikzelf, was toen overdonderd van hoe mooi en hoe groot het was, en hoeveel enthousiasme het losmaakte. De productie nu is net weer een beetje beter dan destijds. De sport is opnieuw wat verder doorontwikkeld, de Nederlandse shorttrackers doen het in de breedte beter.
“Bij zo’n evenement draait het om een driehoek: het moet een mooi toernooi zijn, je hebt goede prestaties nodig en je moet aandacht hebben. De hal zit dadelijk drie dagen vol, met een kleine 10.000 toeschouwers per keer, dus die aandacht is er. Het stadion is waanzinnig gaaf aangekleed: als je er rondloopt, weet je niet wat je ziet. De prestaties maken het plaatje compleet, die zijn het puntje op de i. Als je alle factoren bij elkaar optelt, wordt het een net weer wat mooier toernooi. Ik wijk dan misschien als liefhebber van de sport af van de gemiddelde Nederlandse supporter die het liefst alleen Oranje ziet winnen. Van een evenement waar alleen Koreanen en Chinezen winnen, of Canadezen dan wel Italianen kan ik net zoveel genieten als wanneer de Nederlanders het goed doen.”
Juffermans herinnert zich dan de relayfinale van de vrouwen op het WK van 2017, waarin Jorien ter Mors viel en de medaille aan de neus van het Nederlands team voorbijgingen.
“Toen kregen we de laatste rit, de finale van de relay voor de mannen. Sjinkie Knegt maakte het op magistrale wijze af in de laatste twee ronden. Hij reed al juichend op het laatste rechte eind naar de finish. De orkaan van lawaai en vreugde in het stadion was gigantisch, daar kon niets tegenop. Daarom hoop ook ik dat de Nederlandse ploeg het goed zal doen.”
In Ahoy ligt een mobiele ijsvloer. Is het een probleem zoiets voor elkaar te krijgen?
“Ja en nee. Er komen allerlei uitdagingen om de hoek kijken, maar opnieuw: we hebben veel geleerd van het eerste WK in Ahoy. Het denkwerk van die keer en de uitkomsten hebben we nu gebruikt. Mobiele banen worden dikwijls toegepast; zelfs tijdens de Olympische Spelen van Salt Lake City (2002) reed ik op een soortgelijke baan als in Ahoy. TeamNL heeft maandag voor het eerst kunnen trainen in Ahoy. Gedurende de middag zijn we nog bezig geweest om er water op te sproeien en de veiligheidskussens te plaatsen. Uiteindelijk is het een prachtige ijsvloer geworden waar Beert Boomsma alle dagen in de weer is. Iemand die eerder ijsmeester in Thialf is, hoef je natuurlijk niet uit te leggen hoe je een ijsvloer neerlegt.”
Kunnen er wereldrecords op gereden worden?
“Op een laaglandbaan is dat bijna niet mogelijk. Ik zeg bijna. Maandag was het ijs niet zo snel dat ik verwacht dat er wereldrecords gereden zullen worden. Ik hoorde de rijders wel zeggen dat ze ‘goede grip’ hadden. Dat is al een basis voor snelheid. Wanneer je weinig grip hebt, wordt het sowieso ingewikkeld om hard te schaatsen.”
Ahoy roept de associatie op met feestpaleis, met sfeervolle evenementen als 'Vrienden van Amstel'. Heeft de organisatie dergelijke projecten in het achterhoofd, want per slot van rekening wil je dat het WK ook een feest wordt?
“Er zijn twee zaken die je hand in hand kunt laten gaan. Je wilt shorttrack het podium geven dat deze sport verdient, want het is topsport. Tegelijkertijd streef je naar zoveel mogelijk publiek dat je kunt verrassen door spektakel te bieden. Het is eerder de aankleding van het evenement, of het entertainment dat eromheen zit: dat moet aanvullend zijn bij wat er al is. Ik vind feest trouwens niet het juiste woord. Ahoy is ook geen feestpaleis, maar een sportpaleis.”
Met hoeveel gouden medailles gaat TeamNL aan de haal?
“De vrouwen vind ik op de kortste afstand de topfavorieten voor goud, met Xandra Velzeboer en Selma Poutsma. Als blijkt dat Suzanne Schulting de laatste weken ook weer een stap vooruit heeft gezet, kan ze evengoed goud pakken. Ze is eerder een outsider voor de eerste plaats. Op de mixed relay en de aflossing voor vrouwen is ook goud mogelijk. Dan heb je minimaal drie keer goud binnen. Bij de mannen ligt het wat ingewikkelder. Ik heb geen idee hoe Jens van ’t Wout er nu aan toe is (terugkerend van een enkelblessure, red.), al zag zijn manier van schaatsen er maandag goed uit. Hij heeft wel de twee laatste wereldbekers moeten missen, die je in de opbouw naar het WK nodig hebt. Gelukkig is hij zo getalenteerd dat hij zonder veel wedstrijdritme de draad kan oppikken. Het podium op de mannenrelay lijkt me mogelijk.”
Alle info over het komende WK in Ahoy vind je hier
