Frustratie maakte snel plaats voor berusting bij Merijn Scheperkamp. Op het NK Afstanden piste hij naast de pot toen een WK-ticket op de 500 meter aan zijn neus voorbijging. Nu was het weer raak. Op de 1000 meter kwam de man uit Hilversum tekort en zag hij Wennemars in de eindstand passeren. Daardoor rest er niets meer dan een reserverol op het WK Sprint. “Natuurlijk is het zuur, maar ik mag niet heel ontevreden zijn”, vertelde Scheperkamp. “Heb alles uit mijn races gehaald. Waar ik het liet liggen? De eerste 1000 meter, als de verschillen zo klein zijn. Ik weet dat ik hier een hardere kilometer kan rijden.”
Scheperkamp deelde in de malaise bij Jumbo-Visma, de derde plek op het NK Sprint was wat dat betreft een aardige redding. “Heb me aardig terug geknokt na een minder seizoen”, zei hij met de wetenschap dat de marges in deze discipline bijzonder klein zijn. “Op het NK Afstanden was het ook net-niet. Dat is sprinten, soms val je er net buiten. De volgende keer valt het kwartje de goeie kant op. Dat hoort erbij. Ik ga hier niet met de ziel onder m’n arm lopen. Ik heb twee goede 500’s gereden, de eerste 1000 was misschien iets minder. Dat kan ik mezelf verwijten, had harder moeten rijden. Dat is het leven van een sprinter.”
Routinier Kjeld Nuis zag het verschil tussen zichzelf en zijn jongere collega’s. Na een lange reis door Noord-Amerika stond het bier koud in Huize Nuis, hij dacht zondagavond vakantie te hebben. Nu duurt het seizoen nog twee weken langer. “Ik had hier eigenlijk helemaal geen zin in”, verklaarde hij met de gouden NK-medaille om zijn nek. “Serieus, ik heb het WK gehad, heb enorm gepiekt, ben vijf dagen terug. Wat moet je verwachten tegen al die sprintkanonnen die hiervoor getraind hebben? Jongens als Merijn, Joep, en Hein. Zij reden sinds het NK niets meer en stonden strak voor dit toernooi.”
De ultieme topvorm was een week geleden in Calgary niet aanwezig, maar Nuis slaagde erin zich op te laden voor dit toernooi. Dankzij een andere startpositie opende hij sneller. Nuis reed voor het eerst dit seizoen de kortste afstand en noteerde twee hoge 34’ers, vooral zijn 1000 meters waren fenomenaal: 1.07,33 en 1.07,32. “Gisteren sneller dan ooit en het lukte vandaag gewoon weer, dat is heel vet. Dat ik zo’n toernooi zou rijden, dat had ik niet gedacht. Dit is niet mijn discipline, ik kom van de 1500 met een snelle 1000. Met name hoe constant ik was, daar ben ik heel blij mee. Het ging als vanzelf, een mooi toernooi.”
Op 34-jarige leeftijd kan Nuis zichzelf nog ieder weekend binnenstebuiten keren, vrij van druk en met de bravoure van een ware schaatsvedette. “Het moet sneller, die jonge gasten komen eraan. Ze pushen mij, ik moet de beste versie van mezelf zijn. Dat is kicken. Je ziet de ene na de andere hier afzwaaien dit weekend, maar ik ben gewoon beter dan ooit. Het voelt goed, hier train je heel de zomer ontzettend hard voor. Dat afscheid van Thomas (Krol, red.) was mooi, maar dat wil ik niet.”
Joep Wennemars kon zichzelf voor z’n kop slaan na de 500 meter en dacht dat hij het uit handen had gegeven. “Er ging genoeg mis, heb eventjes flink lopen schelden bij Jac. Maar hij zei ook terecht: ‘Terug in je tunnel en het weer oppakken’.” Dat lukte de sprinter van Jumbo-Visma heel aardig. Na de mislukte 500 meter moest hij de achterstand weer ophalen op het slotnummer. Dat deed hij heel knap met een 1.07,40 – een persoonlijk record op het moment suprême. Daarmee wipte hij over ploegmaat Scheperkamp heen en pakte hij op de valreep een ticket voor het WK Sprint in Inzell.
“Je hoopt op van alles, maar je kunt geluk niet afdwingen", zegt Wennemars. "Ik kon alleen doen wat ik zelf het beste kan: zitten en gas geven. Heel blij met de tijden, maar vooral dat ik het WK mag rijden. Ik vind dat ik erbij hoor, heel blij dat ik het nu mag laten zien.” De frustratie van de 500 meter en van een seizoen in de kantlijn brachten Wennemars de brandstof om te vlammen. “En dan geef ik het bijna wéér uit handen. Heel blij dat dit een superdag werd.”
Uitslagen van het Daikin NK Sprint staan hier.
