Weer was hij de man van het weekend. Jordan Stolz pakte weer goud op de 500, 1000 en 1500 meter. Vooraf probeerde hij de druk van zich af te praten door te zeggen dat driemaal goud niet noodzakelijk was. Zondag kwam hij daar na afloop op terug. “Nou, ik moest het denk ik toch wel doen”, vertelde Stolz. Het gevoel na een weekend Calgary waar hij de WK-oogst verdubbelde naar in totaal zes gouden medailles? Toch iets anders. "Vorig jaar was surreëel, de eerste medailles die ik ooit haalde. Maar dit is crazy, dat het nu voor de tweede keer lukt om drie keer goud te pakken is heel indrukwekkend.”
De concurrentie is lovend over de prestaties van Stolz, maar niet tot wanhoop gedreven. “We reden dit weekend voor de tweede plek”, zei Kjeld Nuis. Laurent Dubreuil voegde toe: “Hij is een schaatser van een andere planeet, nu al de beste van zijn generatie.” Toch rijst na dit weekend de vraag of het gat naar de Amerikaan te verkleinen is. Zelf is Stolz daar ook mee bezig. “Ik ben ervan overtuigd dat ze dichterbij komen, verwacht niet dat de marge zo groot blijft. Daarom train ik zo hard mogelijk. Het zijn mooie complimenten, maar ik moet m’n kop erbij houden.”
Als het aan Nuis ligt, moet Stolz inderdaad achter zich blijven kijken. De routinier bekeek de gouden race van Stolz vanaf een stoeltje langs de baan en had vrij snel door dat zijn snelste tijd van dat moment niet zou blijven staan. “Vanaf de eerste meter zag ik het al”, verklaarde de veelvraat van Reggeborgh. “Ik reed ook niet de aanvallende rit die ik zelf wilde rijden, het was stroperig en heel zwaar. Ning reed gisteren een fenomenale eerste ronde, maar dat lukte hem nu ook niet. Iedereen ging helemaal dood, dat ik dan overeind blijf met een goed verval. Daar ben ik megatrots op. Dat ik dit nog in de tank had, daar ben ik heel blij mee.”
Het feit dat Stolz ook nog veel beter kan worden dan hij momenteel is, baart Nuis geen zorgen. “Ik heb iedereen beter zien worden: Davis, Kulizhnikov, Yuskov. En ik heb ze allemaal verslagen. Heb ik de eeuwige jeugd? Misschien wel. Ik ben wel de oude rot die in ieder geval twee keer achter hem op het podium staat, die hem hier een jaar geleden nog versloeg. Alleen dan moet ik wel anders rijden en die vorm had ik op dit moment niet.”
Bijrol voor de Nederlanders op de 10 kilometer
Ooit dé Hollandse afstand, inmiddels is het sinds 2019 niet meer voorgekomen dat Nederland goud won op de 10 kilometer. Patrick Roest had een heel goede dag nodig om in de buurt te komen van Davide Ghiotto, Jorrit Bergsma kwam niet in de buurt van de beresterke Italiaan. “Niet slecht, niet goed”, beschreef de Fries zijn optreden op het wereldkampioenschap, waar hij de vijfde tijd noteerde. Kort voor de start van de 10 kilometer kwam de afmelding van de Noor Hallgeir Engebraten en dat veranderde het strijdplan van Bergsma volledig. Hij kreeg thuisrijder Ted-Jan Bloemen naast zich aan de startlijn.
“Ted-Jan ging meteen zo hard aan en nam afstand, voor mij was het zaak om een vlakke race te rijden en mezelf rustig te houden”, ging Bergsma verder. “Dit was de grens van wat ik vandaag kon, maar kwam nog dichtbij. Toen was hij weer in staat om mij op te vangen en blies ik mezelf op. Ik zat op mijn max, had gewoon vlak naar huis moeten rijden. Dan had ik die tijd van Fish nog wel kunnen benaderen. Maar ik kwam in het gevecht met Ted-Jan en daar werd ik toch wat gretig van.”
Bergsma maakt komende week de reis naar Zweden waar hij nog enkele wedstrijden voor de marathontak van Jumbo-Visma gaat rijden. “Ik had er dit seizoen wel wat meer van gehoopt, een seizoen zonder hoogtepunt”, omschrijft hij zijn langebaanseizoen. “Wel wat tegenslagen gehad, maar mooi dat ik het WK gehaald heb en met een degelijke rit zit ik toch wel dicht achter die mannen.”
In december was hij nog niet helemaal overtuigd van zijn toekomst in het langebaanschaatsen, maar inmiddels is wel duidelijk dat Bergsma er nog een paar jaar aan vastplakt. “Ik wil nog even door, heb het gevoel dat er nog meer in zit. Dan hoop ik volgend jaar toch weer wat moois te laten zien.”
Intussen staat Stolz nog voor een keuze. Het WK Sprint en WK Allround vindt over enkele weken aansluitend op elkaar plaats in Inzell. In beide gevallen behoort de 19-jarige Amerikaan tot de kanshebbers voor eindwinst. Sprint zou in het geval van Stolz de eenvoudige optie zijn, maar de Amerikaan hecht zelf meer waarde aan het allroundkampioenschap. “Ik weet het nog niet, waarschijnlijk besluiten we het in de week ervoor wat het gaat worden”, reageerde Stolz.
Na enige aarzeling: “Als ik het WK Sprint win en vervolgens zilver haal op het WK Allround, dan is het volgens mij belangrijker om volledig voor het allrounden te gaan. Dat vind ik een prestigieuzer kampioenschap. Alle grote schaatsers ter wereld hebben dat gewonnen: Shani, Eric Heiden, Rintje Ritsma. Allemaal zijn ze wereldkampioen allround geworden.”
Op de afstandskampioenschappen gaf Stolz in ieder geval weer zijn visitekaartje af en zorgde hij indirect voor een historisch dieptepunt bij de Nederlandse mannen. Nooit eerder sloten de mannen een WK Afstanden af met slecht één gouden medaille (op naam van Patrick Roest), nooit eerder werden er in totaal slechts drie medailles (naast Roest tweemaal Kjeld Nuis) gehaald door de mannen.
Uitslagen van het WK Afstanden staan hier.
