Shorttrack gaat (te) snel. Je komt ogen tekort om de acties allemaal te zien. En wat voor toeschouwers geldt, gaat ook wel op voor de acteurs op het ijs zelf. Soms stapelen de gebeurtenissen zich in zo'n ontzettend rap tempo op dat de harde schijf bovenin niet alles opslaat.
Bij Xandra Velzeboer zullen, zodra ze eens goed gaat zitten voor de videobeelden van haar optredens, vast weer lampjes branden als ze situaties ziet. Wat haar overkwam bij de start van de 500 meter-finale? “Ik heb geen idee wat er gebeurde. Ik werd in elk geval helemaal stilgezet”, is de eerste reactie na afloop van het toernooi. Ze bedoelt dat ze na de mislukte sprint van de startlijn hopeloos achterop was geraakt. “Ik moest echt van ver komen. Mooi dat het me alsnog lukte het gat te dichten. Wat een ontknoping, ik durf niet te zeggen of er ooit eerder twee rijders samen hebben gewonnen. Samen een individueel nummer winnen is heel speciaal.”
Dankzij je medailleregen sta je hoog in het klassement om de Crystal Globe (derde), de ranglijst van de beste shorttrackster in de World Cup. Ben je daar bewust mee bezig?
“Ik ben vooral geïnteresseerd in het rijden van afstanden, dat is mijn focuspunt. Bovendien wil ik heel graag goed presteren op het WK. Dat ik mooie resultaten behaal in de wereldbeker, zorgt ervoor dat ik hoog sta in het klassement. De punten komen vanzelf.”
Wat was volgens jou de sleutel voor de zege op de relay voor de vrouwen?
“Ik denk dat de wissels goed waren. Vooral die van Selma en mij was steeds strak en loopt steeds beter. Zo lukte het vandaag om elke keer een plekje op te schuiven. Toen ik in de laatste twee ronden op kop kwam, dacht ik nu ga ik volle bak."
Is geduld bij jullie in de ploeg ook niet een heel belangrijke factor?
“Heeft er ook mee te maken dat Selma en ik al een lange dag hadden voor deze finale. Wetend dat het verschil dikwijls in de slotfase wordt gemaakt, hebben we ons daar op geconcentreerd. We zijn eerder in situaties beland waarbij we in the pack (de rijdsters achter degene op kop, red.) reden en ons eruit redden. Daardoor hebben we het vertrouwen gekregen dat we het kunnen oplossen en blijven we ontspannen schaatsen. Plus: we beschikken over zo'n sterk team dat we een wissel naar Diede van Oorschot (in de finale voor Michelle Velzeboer, red.) goed kunnen opvangen. Diede is nieuw, maar ze deed het uitstekend.”
