“Ik kan weer blij zijn over hoe ik schaats, over bepaalde rondetijden, over hoe bepaalde dingen op het ijs lukken. Ah, lekker, ah, wat goed, dat gevoel. Vorig jaar was het meer van
oké, het moet sneller, het moet beter, het moet dit of dat. Toen reed ik bijvoorbeeld een superrondetijd en dan was het van ja, maar het is nog niet snel genoeg. Nu heb ik de gedachte van, oh, damn, lekker, weet je wel.” Haar ogen vragen als het ware: ben ik te volgen?
Jawel. ’s Lands beste atlete van de shorttrackbaan is weer écht tevreden met zichzelf. En het gaat zo goed dat ze nagenoeg klaar is voor haar comeback. De beslissing haar imposante loopbaan driekwart jaar te onderbreken om het uitgewoonde lichaam rust te gunnen en het hoofd op te frissen heeft geresulteerd in een ‘nieuwe Suzanne’. ‘Dit besluit maakt jou, wanneer je over tien jaar terugkijkt op je carrière, veel trotser dan alle gouden medailles bij elkaar’. Het was een opmerking van de koningin van de langebaan, Ireen Wüst, die Schulting kortgeleden behoorlijk verbaasde. Ze was met Wüst aan de praat geraakt toen die haar ervaringen met een groep van talentvolle rijders en rijdsters deelde.
“Die mensen waren aan het trainen in de krachtsportruimte van Thialf, ik sloot me erbij aan en we kregen het over onze successen. Uit alles wat ze zei kwam zo duidelijk naar voren hoe bizar veel ervaring zij heeft. Daar kun je niets anders dan onwijs veel respect voor hebben. Het was een prima uitspraak die ze deed, dacht ik, want zij is een 'redelijke' ervaringsdeskundige. Hier blijf ik aan vasthouden. Het heeft me rust gegeven.”
Terug naar nu. Bij de bekendmaking van de TeamNL-selectie voor het Europees kampioenschap in Gdansk (12-14 januari 2024), eerder deze week, bleek dat Schulting de trip naar Polen overslaat. In het kort: dat komt te vroeg. Het is verstandiger een extra trainingsblok in te lassen. “Geen leuke keuze, wel beter voor de lange termijn”, zegt ze. “Je moet je voorstellen: als je normaal naar het EK Shorttrack gaat, begin je al met taperen. Dat is een kwestie van minder omvang draaien. Het was in eerste instantie het idee alleen voor de relay naar het EK mee te reizen, om er voor de ploeg te zijn. Dat zou betekenen dat je wedstrijdritme zou inleveren, terwijl mijn voorkeur uitgaat om ook individuele races te rijden. Dat doe ik zo meteen in hetzelfde weekend als het EK, bij een KNSB Cup met de beste mannen die niet meedoen aan het EK. Hun niveau is erg hoog, en waardevoller dan alle ritten bij elkaar die ik tijdens een EK zou kunnen rijden. Zo bouw ik wedstrijdritme op. Met de enige reden dat ik goed wil terugkeren. Aan A-finales meedoen. Althans, dat is de intentie.”
