Het Gewest Zuid-Holland bestaat 130 jaar en dat willen ze weten ook. Op thuisbasis De Uithof wordt daarom op zaterdag 15 oktober een symposiumavond georganiseerd, waar met sprekers als Erik Jan Kooiman en Freek van der Wart wordt terug- en vooruitgeblikt op de rol van het Gewest in het Nederlandse schaatsen. Slotspreker is oud-wereldkampioen Hein Vergeer, die bij het Gewest werd klaargestoomd voor het grote werk.
Wat het geheim is van het jubilerende Gewest Zuid-Holland weet Hein Vergeer als hij heel eerlijk is ook niet precies. Maar als hij toch iets moet noemen, dan is het plezier. En het zou goed kunnen kloppen, want het is een woord dat telkens genoemd wordt in verband met het Gewest Zuid-Holland. Begin je tegen hedendaagse toppers als Kai Verbij, Patrick Roest of Jutta Leerdam over hún gewestelijke trainer en Heins’ plaats- en clubgenoot Dave van Dam, dan tover je daarmee direct een glimlach op het gezicht. Het plezier in hún tijd is het eerste waar ze over beginnen. In de periode van Hein was het niet anders, vertelt hij.
Boevenbende
“Het was een bende boeven die elkaar opnaaiden, dat was leuk”, zegt Hein lachend als de voormalig schaatskampioen terugkijkt op de twee jaar dat hij onder oud-topsprinter Jan Bazen bij het Gewest Zuid-Holland trainde. Het was de tijd dat hij als gewestelijk rijder naar eigen zeggen ‘vanuit het niets’ de nationale titel bij de junioren-b veroverde. “De een was nog handiger dan de ander ‘in de praat’. Dat was een leuke tijd. Een beetje dollen maar wel heel hard trainen was voor mij een ding dat belangrijk was en paste precies bij mij. Wij hielden ervan om het zaakje een beetje op te fokken. Dat plezier vormt je en is een omgeving waarin ik gedij, daar geloof ik in. Alleen als iemand de discipline niet kan opbrengen wordt het een ander verhaal. Dus er werd hard getraind en veel gelachen.”
Hoop lol en ‘knetterhard trainen’
“Ik deed het gewoon zo”, antwoordt toenmalig trainer Jan Bazen droogjes op de vraag of hij bewust bezig was met een goede sfeer onder de rijders. “Toen zag ik het niet, maar achteraf zie ik: plezier is heel belangrijk. Dit was al zo in de tijd dat ik zelf nog schaatste met Ard en Kees (Schenk en Verkerk red.), met Peter Nottet en al die andere jongens, we hadden onwijs veel plezier. Ik probeerde dit ook te creëren in deze ploeg die ik trainde. Er is onwijs veel gebeurd, op een leuke manier. Het was elke dag feest. We hadden een hoop lol. We trainden knetterhard, maar je had er plezier in.”
En het plezier werkte twee kanten op, want een rijder met het speelse talent van Vergeer vergrootte voor hem als trainer de werkvreugde. “Hein was een fantastische jongen om te trainen. Die kon je linksom laten rijden, rechtsom, achteruit, vooruit. Hij was een soort automaat. Als je zei: je moet die drie kilometer op deze manier rijden dan deed hij dit. Dat kon alleen maar bij Hein. Je gooide er een kwartje in en het kwam eruit. Het was heel fijn om dit soort jongens training te geven.”
Nieuwe wereld
De ontvangst bij het Gewest als piepjonge rijder blijft voor Hein onvergetelijk. “Wij kwamen in Den Haag en daar had je meneer en mevrouw Boelsma. Ze bestierden zo’n beetje de hele winkel en sloten mij in hun armen.” Het plezier in het sporten, het trainen met de groep en zeker de warmte die hij aantrof, stelde Hein in staat om zich supersnel te ontwikkelen en op een prettige manier kennis te laten maken met de wereld van topsport.
Want Hein was dan misschien wel een lefgozertje, hij had een prettige sfeer nodig en was daarnaast wel degelijk onder de indruk van het niveau dat hij op de Uithof aantrof, zo bekent hij. “Toen ik de eerste keer een avondwedstrijd in Den Haag reed, had je Piet Liefaard. Daar keek ik zo tegenop, want ik had als junior nog nooit iemand zo hard zien schaatsen. Er ging een wereld voor me open op het moment dat ik in het gewestelijk uur terechtkwam, waar heel veel mensen goed konden schaatsen.”
Het Gewest als belangrijke tussenschakel
“Ik heb eigenlijk maar heel kort in het Gewest gezeten, twee jaar daarna ging ik naar Jong Oranje”, vervolgt hij. “Ik heb het geluk gehad dat Jan Bazen mijn trainer was. Enerzijds heeft mijn clubtrainer Frans Rietveld mij ongelofelijk goed technisch leren schaatsen en anderzijds heb ik veel van Jan geleerd. Vooral op een andere manier trainen dan we gewend waren, veel gestructureerder. Ook heb ik een heel andere vorm van competitie gekregen. Toen ik in het Gewest terechtkwam, ging ik andere wedstrijden rijden. Ik reed vaker en ging nog meer trainen dan ik al deed. En ik leerde de schaatswereld beter kennen dan wanneer ik binnen mijn eigen vereniging bleef en af en toe een wedstrijdje in Den Haag reed.”
Het Gewest als cruciale tussenschakel, het is in deze tijd belangrijk en dat was het in de tijd van Hein Vergeer en Jan Bazen overduidelijk ook. “Er zaten een hele hoop enthousiaste mensen in het Gewest die het best goed voor elkaar hadden in die periode”, besluit Bazen. En zo herinnert ook Hein het zich. “Er werd best hard getraind en ik had andere mensen waar ik me aan op kon trekken. We hadden een mooie club gasten bij elkaar.”
Op het symposium over het 130-jarige bestaan van het Gewest Zuid-Holland spreken naast Hein Vergeer ook Frank Fiers en Marcel Scheperkamp (inline skaten), Freek van der Wart (shorttrack), Haya Leenaards en Erik Jan Kooiman (marathon). De toegang is gratis.
