Dennis Visser heeft er geen woorden voor. Voor het eerst in zijn carrière won hij een WK-medaille. En dat in eigen land. “Je hoort het publiek de laatste paar rondjes zo hard tekeer gaan. Met nog zes rondjes te gaan hadden we best wel een groot gat. Ik blokte daarna nog een Rus en toen dacht ik: dit gaan we niet meer weggeven.”
Wilhelmus
Heel Ahoy trilde op haar grondvesten toen Knegt als eerste over de streep kwam. Een moment dat de 21-jarige Visser nooit meer zal vergeten. “Dan komt het gewoon binnen. Je bent de beste van de wereld. Blijdschap, trots, van alles ging door me heen. Ik had echt kippenvel”, meent Visser, die het nog steeds niet helemaal beseft. “We zijn gewoon wereldkampioen, zo vet! Echt niet normaal.”
Ook de medailleceremonie en het Wilhelmus met zijn drie provinciegenoten (uit Friesland) was een onvergetelijk moment voor Visser. “Ook weer kippenvel, ik had alleen maar kippenvel”, grapt de rijder van de Nederlandse Trainingsselectie Shorttrack (NTS). “Die mensen komen speciaal voor ons naar Rotterdam. Supervet dat we het toernooi zo voor al die mensen konden afsluiten.”
Grappenmakers
Visser kreeg geen invitatie voor het individuele toernooi, maar daar had hij al een klein beetje rekening mee gehouden. Vanaf de tribune volgde hij het toernooi van zijn land- en trainingsgenoten. “Dan kom je al een beetje in die sfeer. Je zit constant te wachten totdat je het ijs op mag. Dat geeft wel een boost ja. Ik kwam hier alleen voor de relay en die heb ik als wereldkampioen afgesloten. Ik kan niets anders dan heel erg blij zijn.”
Knegt en Breeuwsma zitten al wat langer in de relayploeg, De Laat en Visser kwamen er wat later bij. Maar vanaf dag één zijn ze goed opgevangen, en dat heeft goed uitgepakt. “Zij helpen ons waar nodig. We trainen elke dag met elkaar, vaak twee of drie keer per dag. We zijn wel een hecht team geworden”, zegt Visser. “Sjinkie en Daan zijn de grappenmakers in het team. Normaal zijn ze vóór een race ook wel in voor een geintje, maar nu was het wel serieuze zaak. Je voelde dat er zenuwen waren, haha.”
Hoewel het pas zijn tweede WK was, weet Visser nu al één ding zeker. “Dit WK gaat niet snel meer overtroffen worden.” Een medaille zo groot als een eurocent, maar dat maakt hem helemaal niets uit. Een speciaal plekje krijgt ‘ie zeker.
Ook Sjinkie Knegt keek terug op zijn WK. Zijn reactie lezen? Klik hier!
