Bianca Roosenboom startte het seizoen in een tweevrouwsploeg, met Kelly Schouten als sportieve wederhelft. Maar aan die mooie samenwerking kwam een paar weken terug een abrupt einde. Schouten was betrokken bij een valpartij met Manon Kamminga, waarbij beide rijdsters hun sleutelbeen braken. ’’Voorlopig rijd ik dus nog even alleen’’, stelde Roosenboom nuchter vast.
Maar dat alleen rijden gaat haar allerminst beroerd af. In Veendam kwam Roosenboom al als derde over de streep, en in Gouda deed ze een geslaagde greep naar de macht. Dat gebeurde in een wedstrijd waarin al snel een scheuring in het peloton ontstond, waarna er 28 sterke vrouwen overbleven. Roosenboom moest het daarin opnemen tegen een heuse overmacht. ’’De ploeg van Elma de Vries, KeepMoving, en Cado Motus reden om mij te slopen. Ze reden weliswaar niet met elkaar, maar om en om ging er altijd wel iemand weg. En ik moest het dichtrijden. Dat is hun goed recht natuurlijk. Eigenlijk vond ik het best wel mooi. Ik voelde me sterk genoeg om alles te pareren.’’
Pure sprinter
Dat laatste is eigenlijk nieuw voor Bianca Roosenboom. De 26-jarige rijdster was altijd een pure sprinter, die vooral kans op winst zag als het peloton in gestrekte draf naar de streep reed. ’’Zo was het wel, ja’’, erkende Roosenboom. ’’Ik moest de mazzel hebben dat het een sprint werd, dan had ik kans. Maar dat is nu anders. Ik voelde eigenlijk altijd wel dat ik wat inhoud te kort kwam voor het langere werk, maar kwam er nooit aan toe daar iets aan te doen. Tot vorig jaar. Ik heb zo’n vier maanden op het lange werk kunnen trainen en tijdens de winter merkte ik in de marathons al dat ik meer inhoud had. Dat heb ik meegenomen naar dit inlineseizoen.’’
Roosenboom merkt nu hoe ze veel meer aankan. ’’Ik heb de inhoud om echt mee te doen in de koers. Zoveel aanvallen afslaan als vandaag, dat had ik voorheen nooit gekund. Ik ben gewoon een beetje een diesel aan het worden en dat voelt best goed.’’ Ze lacht, beetje cynisch. ’’Het grappige is dat ik vorige week een 300 meter reed en gewoon een persoonlijk record neerzet. Dat was voorheen nooit gelukt, maar blijkbaar doet deze aanpak ook goed voor mijn kortere afstanden.’’
Niettemin blijft Roosenboom zich voorlopig richten op het langere werk. Ook bij voorbeeld tijdens het komende EK. ’’Daar ga ik in principe alles rijden boven de 1000 meter.’’
Ongenaakbaar
Ondanks al het werk dat Roosenboom verrichtte, was zo ongenaakbaar in de sprint waar het uiteindelijk op aankwam. Berber Vonk leek heel dicht in de buurt te komen, maar dat was slechts schijn, stelde Roosenboom. ’’Ik heb haar niet eens naast me gezien, dus het gat was nog wel groot genoeg. En ja, dan voelt het hartstikke lekker om als eenling de rest te verslaan. Ben ik ook heel blij mee, maar ik hoop toch dat Kelly Schouten snel weer hersteld is. Met z’n tweetjes kun je toch even wat meer.’’
Roosenboom blijft door haar zege uiteraard leidster in het klassement van de KNSB Marathon Cup. In het leiderspak reed ze in Gouda echter niet. ’’Ik ben ook Nederlands kampioene, mag dus kiezen. En dan kies ik voor het Nederlandse pak. Daar ben ik echt trots op, en ik weet niet of ik dat volgend jaar weer mag dragen.’’
Lees alles over de KNSB Marathon Cup in Gouda op onze speciale pagina.
