Met het zilver pakte de misser van Knegt toch nog goed uit. Was het anders gelopen in de laatste rondes, dan hadden de andere drie mannen (Daan Breeuwsma, Itzhak de Laat en Van der Wart) wellicht anders gereageerd.
Nu klonk er vooral gegrinnik. “Met zilver op zak konden we er wel om lachen”, kijkt Van der Wart terug. “Maar het had ook goud kunnen zijn als ik Sjinkie goed had kunnen afleveren.”
De Nederlandse ploeg was in de relayfinale tot het einde van de race in gevecht met Canada en Zuid-Korea om de podiumplaatsen. Van der Wart kon de koppositie mooi overnemen op het moment dat drievoudig olympisch kampioen Charles Hamelin de Zuid-Koreaanse ploeg aanviel. Even later kwam er een Canadees netjes voor de Nederlander in de baan.
“Ik dacht even dat het Sjinkie was, maar die zag ik verderop in de binnenbaan. Toen dacht ik wel even ‘sjonge, nu moet ik door’. Ik heb niet meer achterom gekeken, want ik voelde dat er iemand aankwam”, aldus Van der Wart, die uiteindelijk de Canadezen af kon houden en als tweede over de streep gleed.
Niet moe genoeg
Een halve ronde later kwam Knegt de baan inzeilen, Van der Wart liet hem staan om diskwalificatie te voorkomen. Hij schaatste de laatste drieënhalve ronde met zijn tong op zijn schoenen, omdat wisselen in de laatste twee ronden niet is toegestaan.
“Pas toen ik de bel hoorde, realiseerde ik me dat ik verkeerd zat. Gelukkig was het resultaat er niet minder om”, aldus Knegt, die zich gelijk na de race verontschuldigde bij zijn ploeggenoot. “Ik weet niet hoe ik het had, maar ik dacht dat ik nog twee keer de baan in moest. Waarschijnlijk was ik niet moe genoeg.”
Met het zilver greep de regerend wereldkampioen voor het eerst eremetaal dit seizoen op de relay. Voor nieuwelingen Itzhak de Laat, die in de finale in actie kwam, en Adwin Snellink die de kwartfinale schaatste, het eerste succes. “Je ziet dat het even wennen is. De nieuwe patronen moeten nog inslijpen, maar we geven ze het vertrouwen. Die jongens kunnen echt wel schaatsen”, stelt Van der Wart tevreden vast.
Ook Knegt heeft het volle vertrouwen in de nieuwe lichting. “Ze trainen al jaren vol mee en weten wat een relay rijden is. Een training is anders dan een wedstrijd, het is wennen aan het spelletje en het doodgaan. Maar ons niveau hoeft er niet onder te lijden. Als het goed valt kunnen we gewoon wereldkampioen worden.”
