De 27-jarige Fransman won op zijn zeventiende al een wereldtitel in het inline-skaten en herhaalde dat kunstje meermaals. Het multitalent maakte de overstap naar het langebaanschaatsen om de Olympische Spelen mee te kunnen maken. In Vancouver werd hij vierde op de tien kilometer, wat smaakte naar meer. De voorbereiding op Sotsji verliep beter dan ooit, tot hij tien dagen voor de start van de Spelen van de dokter hoorde dat starten uitgesloten was.
"Ik ben daar echt kapot van geweest", zegt hij terwijl hij zich opwarmt voor de 10.000 meter puntenkoers die op het punt staat te beginnen in Heerde. "Natuurlijk had het in Sotsji moeten gebeuren en gaat dat dan door je heen." Vorige zomer werd hij nog wereldkampioen op inline-skates en leek hij, met zilver op de 10.000 meter World Cup in Astana, klaar voor diezelfde spelen. Sterker dan ooit, op de beste leeftijd voor sportsucces.
Opluchting
"Maar ik voelde al heel lang dat er iets niet goed was in mijn lijf. Ik was zó moe! Het was enerzijds een enorme domper, anderzijds een opluchting dat ik wist wat het was. Natuurlijk heb ik op dat moment heel erg gebaald. Nu denk ik: ik heb gewoon een wedstrijd gemist. Er zijn mensen met grotere problemen."
Terwijl hij andere sporters succes zag vieren, lag hij in bed met een zeer afwijkende hormoonhuishouding. "Volgens de doktoren kan het vier maanden tot een jaar duren voordat ik helemaal hersteld ben. Zo voelt het ook. Ik ben pas net weer wat begonnen met trainen."
Ondanks een medicijnenkuur en maar weinig training maakt hij Bart Swings het leven meer dan zuur in de finale van de puntenkoers, laat op de zaterdagavond. Aan niets was te zien van hoe ver hij moest komen. "Ik bekijk het dag bij dag. Ik verwacht er niets van, ik probeer gewoon te genieten van het inline-skaten. Dat is vandaag goed gelukt. Hoe ik het kan verklaren dat ik vandaag zo goed rijd? Ik ben niet zo uitgeput uit het schaatsseizoen gekomen. Ik ben nu wel uitgerust."
