Bij haar ploeg ligt de focus al volop op het nieuwe seizoen. Er moeten schaatsers weg, een nieuw staflid is reeds aangetrokken, er worden gesprekken gevoerd met potentieel nieuwe sponsoren. De toekomst is begonnen voor de ploeg van Jac Orie, dat een groot deel van dit jaar ondermaats presteerde. Jutta Leerdam houdt zich nog niet bezig met de toekomst. “Ik moet nog een WK rijden, ben er helemaal niet mee bezig”, zegt ze over de situatie bij de ploeg. Dat heeft alles te maken met de schaatsjaargang die de vedette zelf achter de rug heeft.
Geteisterd door die enkelblessure en perikelen in de privésfeer liet Leerdam dit seizoen te weinig van zichzelf zien. “Ik heb een lastig jaar gehad, dus ben heel blij als ik het kan afsluiten en de volgende stap kan zetten”, vertelt ze. “Alleen dat betekent niet dat ik... Ik heb voor mijn gevoel nog geen een keer echt mijn kracht kwijt gekund op het ijs. Misschien aan het begin van de World Cups toen ik won, dat ging best wel goed. Normaal gesproken zou ik dan nog een stap gezet hebben, maar nu was er een hap uit het seizoen en daar baal ik van.”
Die enkel. “Het is een ding”, merkt Leerdam op. Liever praat ze er niet meer over, maar tijdens het persmoment in aanloop naar het WK Sprint komt het nog wel een paar keer voorbij. Nog altijd is het probleem niet helemaal verholpen, maar het gaat steeds beter. “Alles wat invloed op mij heeft gehad dit seizoen, daar praat ik liever niet over. Ook al is het tachtig procent, dan zou ik goed genoeg moeten zijn om te winnen. In ieder geval, dat denk ik.”
Iets van het zelfvertrouwen dat Leerdam kenmerkt is terug. Reden? Het WK in Calgary. Daar greep de schaatsvedette weliswaar naast de gouden medaille, maar de eerste 600 meter gaven reden tot tevredenheid. “Na een lange tijd kon ik daar mijn kracht een beetje kwijt op het ijs. Daarvoor had ik mezelf nog geen enkele keer laten zien. Vooral die World Cup in Salt Lake City was erg. Super frustrerend, want ik train keihard. Ik weet gewoon dat ik hard rijd op het moment dat ik normaal kan bewegen. In Calgary kon ik dat laten zien, dat het die laatste ronde verkeerd afliep was mijn eigen fout.”
Leerdam was zichzelf niet dit seizoen, door haar omschreven als het ontbreken van 'Jutta-races'. “Ik win de 1000 meter op het EK, maar dat was niet goed genoeg”, zegt Leerdam. "Ik denk oprecht dat de Europese titel mijn dieptepunt was, heel slecht. Hoewel, Salt Lake City was nog veel slechter maar die tel ik niet eens meer mee. Dat ben ik echt niet, zie ik niet eens als een race. Telt niet, het was verschrikkelijk.”
Na de zomer moet alle malheur definitief achter de rug zijn, maar op korte termijn wil Leerdam zichzelf hervinden om donderdag en vrijdag een gooi te doen naar titelprolongatie. Zijn vier Jutta-races mogelijk in Inzell? “Weet ik niet, dat voel ik pas op de dag zelf. Elke dag is anders.” Toch was het gevoel de voorbije dagen op het ijs van de Max Aicher Arena beter en is de vooruitgang van de afgelopen weken bemoedigend. “Heb in korte tijd wel echt progressie gemaakt, dat wil ik deze week laten zien. Als het valt, ga ik keihard. Vrijuit schaatsen, daar kijk ik naar uit.”
