Elf vrouwen en vijf mannen namen tijdens de slotmanche van de Daikin Marathon Cup in Leeuwarden afscheid, maar daar hoorde Schouten niet bij. De Elfstedenhal was gevuld met toeschouwers die de drievoudig olympisch kampioene nog eenmaal wilden zien rijden, de vaderlandse sportpers was uitgelopen voor het laatste kunstje. Maar niets is minder waar: waar Schouten het hoofdstuk langebaanschaatsen heeft afgesloten, is ze wel voornemens nog wat marathons te rijden.
“Ik moet aftrainen”, vertelde ze. Een praktische reden toch, maar ook eentje met sentiment. “Ik denk dat dertig procent van de marathonmeiden twee keer afscheid heeft genomen, dan komen ze later terug en winnen ze ook nog. Ja, dat ga ik niet doen.” Het afscheid dat de anderen kregen was daarom ook niet aan Schouten besteed. “Het is me gevraagd door de KNSB, maar dat wil ik niet.” Schouten houdt de regie in eigen hand, maar weet ook: “Dit is wel mijn laatste marathon dat ik fit ben, dat wordt best een struggle. Nu heb ik het voornemen dat ik volgend jaar marathons ga rijden, maar misschien denk ik dan wel: Oh, dit is verschrikkelijk. Ik ga niet als pelotonvulling in de rondte rijden.”
Afstand nemen van het topsportleven is de voornaamste klus voor Schouten de komende maanden. Tijdens de trainingen die ze de afgelopen weken nog draaide met haar teamgenoten van Albert Heijn-Zaanlander, reed ze sneller dan ooit. Rondjes op kop rijden? Niet nodig, maar ze deed het toch. “Ik heb nog even geschaatst met Marijke omdat de rest van de ploeg nog in Zweden was, reed mijn snelste 100 meter met een glijstart. Arjan Samplonius zei later ook: ‘Ik heb je nog nooit zo zien schaatsen’. Toen was het wel even: Oei... Nee hoor, het is prima. De coaches vinden het zonde dat ik niet in de wedstrijden heb laten zien wat ik in de trainingen kon.”
Op haar hoogtepunt knijpt Schouten er tussenuit, maar beennummer 80 blijft in haar bezit. “Ook al ben ik 60 procent, ik kan volgend jaar nog wat van waarde zijn voor die meiden. Fysiek ben ik niet meer zo goed, maar heb nog wel het inzicht en de ervaring om mee te draaien... Om te helpen met overwinningen binnenhalen.”
En die volgende sportieve doelen staan al in de agenda. “Heb me ingeschreven voor de Alkmaar City Run, 10 kilometer. Tsja, ik moet ergens beginnen.”
Uitslagen van de Daikin Marathon Cup staan hier.
Visser zet kroon op het werk, Okay-Interfarms wint ook zonder Slendebroek
Niet alleen bij de vrouwen was de beslissing van de eindwinst al gevallen, bij Topdivisie en de Beloften was het niet anders. Harm Visser koerste ook in de laatste - weinig opzienbarende - wedstrijd van het seizoen naar winst. Met een machtige sprint wist hij Luc ter Haar en Bart Hoolwerf te verslaan. Voor Visser was het zijn negende overwinning in de Daikin Marathon Cup.
Een zeer ongelukkige planning zorgde ervoor dat eindwinnaar Wisse Slendebroek zijn laatste wedstrijd bij de beloften niet kon starten. De Noord-Hollander moest zondag namelijk ook nog aan de start verschijnen van het NK Junioren in Hoorn. Maar ook zonder Slendebroek weten de mannen van Okay-Interfarms van geen ophouden.
In de koers pakte een kopgroep van vijftien man een ronde voorsprong, daarbij Bjorn Bakker en Jorian ten Cate. Nadat het peloton afgesprint had, probeerde Bakker met een uiterste inspanning een gooi te doen naar de dagzege. Door defensief werk van Hylke de Boer werd de Fries gegrepen. Op dat moment zat Ten Cate al klaar om de klus te klaren. Voor Ten Cate was het alweer zijn vierde overwinning van dit seizoen, Okay-Interfarms tekende dit seizoen in totaal voor tien overwinningen én de eindzege van Slendebroek. Bram Kras werd tweede terwijl Daan Berkhout het podium compleet maakte.
