Dat is een fikse streep door de rekening van alle betrokkenen, aldus Wories, disciplinemanager Kunstrijden bij de KNSB. “We waren, en zijn nog steeds ambitieus in onze plannen, maar de financiële uitdagingen binnen de bond maken het noodzakelijk onze koers aan te passen en er een zogenoemd hybride model van te maken. Wat ik zeker weet: ik laat de atleten niet aan hun lot over”, belooft de voormalig kunstrijdster die ruim een jaar in functie is.
In het voorjaar kreeg het NTK een eerste dreun te verwerken, toen de Oekraïense bondscoach Aljona Savchenko na tien maanden haar contract alweer inleverde. Met haar vertrek viel de basis weg. “We zijn direct op zoek gegaan naar een opvolger, wat ons niet zo’n groot probleem leek. Totdat de mededeling kwam dat het budget zou worden gekort wegens bezuinigingen bij de bond. Dat maakte het onmogelijk iemand vast te leggen van hetzelfde niveau”, vertelt Wories.
Zonder een trainer-coach kwam het voortbestaan van NTK in gevaar. “Omdat het idee erachter klopt en wat ook bleek in de korte tijd dat we op deze manier aan de slag zijn gegaan met een groep van rijdsters en enkele paren die in Heerenveen trainden, zetten we er niet zomaar een punt achter. De naam NTK willen we als KNSB handhaven. Het staat synoniem voor een veilig sportklimaat en vertegenwoordigt binnen het kunstrijden het gezamenlijk werken aan succes op langere termijn”, is de Almeerse van mening.
Tessel Clercx, Ymke Jagersma, Lois Libregts (foto boven), Emilie Schop en de Zwitser Nicola Todeschini vormden het vijftal dat zich vorig jaar in Heerenveen vestigde en er fulltime trainde. Door alle gebeurtenissen zijn momenteel alleen Libregts en Jagersma nog over. Hun is verteld dat ze opnieuw met een eigen coach en in eigen omgeving moeten trainen. Het niveau wordt bijgespijkerd, zo is de bedoeling, via centrale trainingen in Heerenveen. Dat laatste hangt wel af van de beschikbaarheid en betaalbaarheid van ijs.
Remy de Wit, technisch directeur van de KNSB en de architect van het NTK: “Samen trainen en kennis delen zijn en blijven de basis van dit initiatief. We gaan de komende periode hard aan de slag om – binnen de huidige financiële (on)mogelijkheden – meermaals gezamenlijk te kunnen trainen met talenten in het kunstrijden. Wanneer en waar is mede afhankelijk van de (internationale) wedstrijdkalender. De wens is dit te organiseren in ons nationaal trainingscentrum in Thialf, al is er ook een kans dat we moeten uitwijken vanwege de kosten en of er ijs is.”
“Daarnaast willen we de Nederlandse coaches blijven ondersteunen en begeleiden in hun carrière. Op weg naar de Olympische Spelen van 2026 zullen we – samen met NOC*NSF als belangrijke partner - een duidelijke lijn in begeleiding opstellen voor sporters die hiervoor in aanmerking komen. Het doel van het NTK is en blijft om op langere termijn resultaten te behalen op EK’s, WK’s en de Olympische Spelen, met talentvolle sporters en goed opgeleide coaches.”
Tot slot: Wories wil de situatie niet goedpraten. “Kijk, in het leven gebeuren er vaker dingen waarvan je denkt: dit is niet oké. Door een kleinere begroting hebben we ons plan moeten bijstellen. Ik voel me er als disciplinemanager verantwoordelijk voor en vind het heel vervelend dat de meiden die verleden jaar kozen voor het NTK nu de dupe zijn geworden van het ontoereikend budget. Ik help graag een andere plek te vinden en ben veel in gesprek met Ymke en Lois. Ze moeten wel zelf kijken en beslissen wat ze willen. Ik kan adviseren, maar niet bepalen hoe hun toekomst er moet uitzien. Wat ik absoluut nooit zal doen is zeggen: zoek het nu maar lekker zelf uit. Dat is m’n eer te na.”
