Zeg je World Cup, zeg je Meike Veen
Er zijn in de rijke geschiedenis van het Nederlands schaatsen vaker talenten als een raket omhoog geschoten die vervolgens als een ster stonden te stralen aan de hemel, en dat nog jaren zouden volhouden. Is Meike Veen de volgende die tot dat gezelschap toetreedt?
'Mijn grootste doel voor komend seizoen is om mij te plaatsen voor de World Cups voor junioren. Dit zal pittig worden, maar ik ga er vol voor. Het lijkt mij een heel mooie ervaring.' Was getekend: Meike Veen, een van de zeventien talenten die op de website van TalentNED worden geïntroduceerd. Is het valse bescheidenheid van de blondine uit Groningen, voor wie Marianne Timmer (van dezelfde club als zij (Borgercompagnie) en Ireen Wüst idolen waren, of hebben we te maken met een verdwaalde schaatskomeet die niet te remmen is en daarom tot verrassing van velen in het internationale juniorencircuit furore aan het maken is?
Ze dacht dat het pittig zou worden om zich in de World Cups te schaatsen. Het wordt zo meteen misschien nog veel pittiger voor de concurrentie om de 19-jarige studente fysiotherapie van de grote prijzen af te houden. Zoals ze zich heeft gemanifesteerd in de eerste twee wereldbekers op Italiaans ijs, lijkt dit eerder een zekerheid dan een veronderstelling. Ging ze na de tweedaagse in Baselga met twee gouden medailles in de bagage naar Collalbo, de balans in Zuid-Tirol was nog beter omdat ze nu drie keer met de hoogste eer kon strijken: 1000 meter, mixed gender relay en de 1500 meter.
"Het is de Groningse bescheidenheid", reageert bondscoach Peter Kolder, die door de dagelijkse betrokkenheid bij de beste junioren van Nederland alle pappenheimers en hun kwaliteiten wel kent. "Meike brak vorig jaar al door, alleen door een gebroken elleboog, en misschien wel twee, kwam er wat oponthoud. Ze heeft een pechjaar achter de rug, nu is ze fit, heeft ze er een goede kop op staan en ze kan een beetje schaatsen....tja, dan kom je al een heel eind", zo schetst hij even een tekening van de rijdster. "Voor mij zijn haar prestaties zeker geen surprise. Meike is een grote, sterke meid, wat haar in de extreme omstandigheden op de baan in Collalbo voordeel heeft opgeleverd. Buiten dat is ze ook een goed te coachen atlete. Je stuurt haar en ze voert opdrachten goed uit."
Met deze achtergrond valt het optreden op de 1500 meter prima te plaatsen. Veen was niet een beetje beter dan de rest, ze stuurde iedereen het besneeuwde woud in rondom de Ritten Arena van Collalbo. De 2.02,95 was 1,48 sneller dan de tijd van de Japanse Hana Noake, om wat te noemen. Van het veranderlijke weer hadden alle deelnemers last; het werd belangrijker hoe men ermee wist om te gaan. Kolder opnieuw: "Het was echt wel hels. Dan ga je beginnen en wordt er nog net gedweild voor je rit. In één keer begint het sneeuwen, waarna er binnen een kwartier een laag van vier centimeter ligt op het ijs. Vreselijke paniek bij de organisatie. Je bent in Collalbo, een plaats waarvan je denkt dat de mensen wel weten wat sneeuw is. Deze bui hebben ze niet zien aankomen. In het hotel zei het personeel nog: 'Dat komt wel goed hoor. Om half tien een zonnetje, niets aan de hand'."
Het gevolg was dat alle trainers en coaches sneeuwschuivers zijn gaan verzamelen om de baan weer op orde te brengen. "Tot een uur of twee hebben ze staan schuiven, scheppen in kwartetten van vijf, zes of zeven man. Je had mijn schaatsers moeten zien. Die hadden zoiets van: 'Wat is dit dan? Kan dit ook gebeuren?' Ja dus. Ze moesten er echt aan wennen. Wel mooi om het mee te maken. Schaatsen is tegenslagen overwinnen. Vooral in de langebaanwereld zijn die atleten autisten voor wie elke minuut van de dag ingevuld moet zijn. Nou, hier leerden ze even een potje nederigheid. Om d evijf minuten kwamen ze vragen: 'Weet je hoe laat we nu zullen beginnen?' Ik zei: geen idee. zoek het zelf uit. Dat moesten ze doen, want daar leren ze van."
"Dit is een redelijk nieuwe groep schaatsers. Niemand van dit team heeft ooit World Cups gereden. Alles is nieuw voor hen. De afgelopen twee, drie jaar was er een lichting die al heel jong zo sterk was dat ze twee of drie winters konden meedoen. Dat zorgde ervoor dat anderen op de bank zaten, in afwachting van. Wanneer ze dan plotseling worden geselecteerd, komt er een hoop op hen af. dat merk ik wel aan deze ploeg."
Alle uitslagen van de World Cup staan hier.
Nederlands record voor Michelle de Jong
Michelle de Jong schaatste zaterdagavond naar een nieuwe Nederlands record op een wat incourante afstand, 300 meter. De zus van Antoinette Rijpma-de Jong dook in Thialf 0,15 onder de oude toptijd van Thijsje Oenema. Die reed op tweede kerstdag 2012 24,64, De Jong bracht de topscore op 24,49, en verbeterde zo ook de snelste tijd ooit door een vrouw gerealiseerd op deze afstand. De Duitse Jenny Wolf flitste in de zomer van 2012 (27 juli) op de baan in Inzell naar 24,51. Wereldrecords op deze afstand worden niet erkend.
