26 optredens tussen 9 december en 8 januari volgend jaar en verspreid door heel Nederland, dat klinkt al als heel veel. “Maar da’s nog niet alles hoor”, zo onderbreekt de 20-jarige Sophie Bijkerk de opmerking, ergens aan het begin van het gesprek. “We toeren erna ook nog door Frankrijk en Oostenrijk. Superleuk!” Het enthousiasme spat ervan af. Je hoeft eigenlijk niet eens meer te vragen of dit is wat ze wil…
Toch werd de Zuid-Hollandse eerst jarenlang in beslag genomen door haar eigen sportieve ambities. Ze had het talent en doorzettingsvermogen, won her en der de prijzen die ze als aanmoedigingen kon beschouwen om door te blijven gaan. Zo overwon ze ook de tegenslag van een nare knieblessure die haar lang uit competitie hield. Maar met het verstrijken van de seizoenen voelde ze hoe de denkbeeldige drempel naar de wedstrijden hoger werd, veroorzaakt door zenuwen. Die druk, door niemand opgelegd maar elke keer weer voelbaar voor haarzelf, deed Sophie besluiten een andere weg in te slaan. Aanbeland in het laatste jaar van haar vwo-opleiding en getriggerd door de wereld van de vrolijke, flitsende ijsvoorstellingen, wist ze wat ze zou doen.
Shows schaatsen. “Het is nog steeds kunstrijden, maar dan anders. Minder druk, meer genieten. Ik heb geen heimwee naar de sport, of beter, de wedstrijden. Natuurlijk volg ik alles nog, want het is mooi. Wat ik nu doe, geeft me veel meer plezier. Al is het ook ontzettend hard werken”, wil ze graag benadrukken.
Bijkerk is – nadat ze haar vwo-diploma binnen had - begonnen met twee shows die in Duitse attractieparken werden opgevoerd. Met de laatste, Rock On Ice, is ze net klaar. Drie tot vijf keer per dag heeft ze maanden achtereen op het ijs gestaan in Phantasialand, maar ze deed het zonder tegenzin. In de tussentijd stuurde ze een mailtje naar de organisatie achter Holiday On Ice. De inhoud? Haar cv, een video van haar kunstrijdcapaciteiten, en de vraag of er geen plek was voor haar. “Ik kreeg vrij snel een reactie terug. Men was wel geïnteresseerd.” Een auditie is niet eens nodig geweest. “Het klinkt makkelijk, maar dat is het niet. Er wordt gekeken naar een specifiek iemand die een bepaalde rol kan invullen en naar schaatskwaliteiten. Het is ook een beetje het geluk hebben dat jij degene bent die ze precies nodig hebben.”
De afgelopen drie weken is de ‘productie’ Supernova - Journey to the stars ingestudeerd. Dat gebeurde in het Belgische Lint (tussen Antwerpen en Mechelen gelegen) met vrijwel dagelijks trainingssessies van negen uur ’s morgens tot zes uur ’s avonds. “Veel op het ijs, veel in de dansstudio’s van het bedrijf waar we zaten. Ik maak deel uit van het ensemble van de show, de schaatsers die in de groepsnummers optreden en op die manier het verhaal van Supernova vertellen.” Een belangrijkere rol, als principal, is nu nog niet aan de orde. “Je kunt doorgroeien naar een ander niveau. Het ligt er alleen aan wat je zelf wilt. Er zijn echter genoeg mensen die blij zijn met hun plaats in het ensemble. Of ik het zelf ooit wil, weet ik niet. Hangt ook af van de productie waarin ik zit. Voor nu ben ik tevreden met wat ik doe. Het is lekker met een groep samen te werken. Dat voelt als een familie. Nee, het ís een familie”, verduidelijkt ze.
Zonder al te ver in de toekomst te kijken, is ze van plan dit ‘voorlopig te blijven doen’. “Het vraagt veel van je lichaam, maar ik ben jong en kan het wel aan. Studeren? Dat kan ik ook nog doen wanneer ik klaar ben met schaatsen. Holiday On Ice is geweldig, maar wat ik verder heel graag wil, is een karakter uitbeelden in een show van Disney on Ice. Bij die producties is het de bedoeling dat je in de huid van een ander kunt kruipen, terwijl we bij Holiday On Ice meer van onszelf mogen laten zien. Het is beide interessant en uitdagend. Ach, het is iets voor later. Nu met deze show het publiek vermaken. Het wordt spannend en leuk.”
Alle informatie over Holiday on Ice vind je hier.
