Op het ijs van De Uithof ziet de 22-jarige Wories er fantastisch uit. Met haar prachtige kostuum, haar blonde haar in een knot en haar chique make-up is ze een heuse verschijning, die op het ijs de mooiste dingen laat zien. Maar achter dat masker gaat een heel ander verhaal schuil. "Het is moeilijker om van een hersenschudding terug te komen dan je denkt", vertelt ze bij de Challenge Cup in Den Haag.
"Als je je been breekt, ziet iedereen dat. Dan zit je been in het gips en begrijpen mensen wat er aan de hand is. Maar zo'n hersenschudding is zoiets ongrijpbaars. Niet alleen mijn sporten, maar mijn hele gedrag werd erdoor veranderd. Ik was een andere persoon. Dat heeft niet alleen het schaatsen, maar ook mijn privéleven beïnvloed."
"Op een gegeven moment herkende ik mezelf niet meer. Van mezelf ben ik altijd heel positief en heb ik altijd een lach op mijn gezicht. Maar dat was niet meer zo. Ik was niet meer zo happy, ik was niet meer blij met de persoon die ik was. Dat was een hele strijd en daar heb ik tot een paar maanden terug nog mee gezeten."
"Samen met een sportpsycholoog ben ik weer op zoek gegaan naar mezelf. En dat ging met vallen en opstaan. Letterlijk en figuurlijk. Als je terugkomt van een hersenschudding is het soms moeilijk hoe ver je kunt gaan, hoe ver je grenzen liggen. Zeker als je heel graag wilt. Maar het ging soms gewoon niet. Ik heb aan wedstrijden mee gedaan, terwijl ik daar nog niet klaar voor was. Mentaal, fysiek en conditioneel was ik nog niet zo ver, waardoor ik een paar grote toernooien heb gemist, die ik niet had willen missen. Het EK en de Olympische Spelen, daar was ik graag bij geweest. Maar aan de andere kant ben ik dit jaar ook erg gegroeid als persoon en daar ben ik dankbaar voor."
"Ik heb afgelopen jaar veel geleerd en dat gaat verder dan Niki de atleet. Dat gaat over mij als persoon. Ik ben zo enorm gegroeid, dat ik nu sterker in mijn schoenen sta dan ooit. Sterker dan voor die hersenschuddingen. Ik heb mezelf weer teruggevonden, maar daar heb ik veel voor moeten doen."
"Zo heb ik in mijn privéleven veel aan de kant gezet. Ik ben altijd erg sociaal en toegankelijk voor andere mensen. Ik wil iedereen altijd helpen, maar die energie had ik op een gegeven moment niet meer. Ik moest echt even aan mezelf denken en daarom heb ik bij veel mensen een stapje terug gedaan. Ik heb tijd voor mezelf genomen om mijn eigen leven weer op de rit te krijgen."
"Soms heb je een probleem en dan blijf je maar door pushen. Maar dan kun je beter een stap terugzetten en de boel even vanaf boven bekijken. Zo vielen alle puzzelstukjes langzaam weer op hun plek. Van mijn psycholoog heb ik geleerd om me alleen te richten op de dingen waar ik wel invloed op heb. En de zaken waar ik geen controle over heb te laten varen."
"Zo heb ik een dagboek gekocht en daar schrijf ik nu elke dag in. 's Ochtends noem ik drie dingen waar ik dankbaar voor ben en 's avonds doe ik dat weer. Zo begin ik positief aan mijn dag. Dat doe ik nu al een lange tijd en ik heb me al tijden niet meer zo gelukkig gevoeld. Ja misschien toen ik klein was, maar toen had ik het leven nog niet gezien. Ik voel me nu echt weer happy als persoon en dat heb ik lang niet zo gevoeld. Ik ben weer blij als op het ijs sta en dat is een fijn gevoel."
"De trainingen gaan weer lekker en dan voel ik me ook zeker van mijn zaak. Maar bij de wedstrijden heb ik daar nog meer moeite mee. Dan ben ik nog bang om fouten te maken, omdat ik door mijn hersenschuddingen een aantal keer onder de maat heb gepresteerd. Ik heb mezelf gepusht terwijl ik er nog niet klaar voor was en daardoor heb ik een paar negatieve ervaringen meegemaakt. Dat speelt soms nog door mijn hoofd."
"Bij de trainingen gaat het nu goed en nu moet ik dat zelfvertrouwen ook weer bij de wedstrijden opbouwen. Ik moet vergeten wat er toen is gebeurd. Ik ben niet meer de schaatsster van vorig jaar. Ik ben wie ik nu ben en de persoon van een jaar geleden wil ik niet meer kennen. Ik moet erop vertrouwen dat ik het kan. Bij vlagen laat ik de mooiste dingen zien, dus ik weet dat het in me zit."
"Schaatsen is de liefde van mijn leven dus dat geef ik niet zomaar op. Ik leer elk jaar weer dingen bij, dus ik zie dat er progressie in zit. Er zijn mensen die het vertrouwen in me hebben verloren, maar ik weet wie er achter mij staat. Mijn coaches en mijn familie zijn altijd achter me blijven staan en dat is het belangrijkste."
"En dat ene moment, zoals laatst op de Golden Spin in Zagreb, dat het wel lukt. Dan vergeet je alles weer. Dan vergeet ik al die moeilijke momenten dat ik in het ziekenhuis lag. Dan weet ik weer hoe mooi deze sport is en hoe geweldig het voelt om een mooie kür te rijden. Dan weet ik weer waarvoor ik het doe. Hoe fantastisch deze sport is."
Niki Wories, Kyarha van Tiel en de andere vrouwen reden vanavond de korte kür. Van Tiel schaatste een erg goede korte kür en haalde met 54,30 punten haar benodigde puntentotaal voor het WK. Met Wories vecht zij dit weekend uit wie er naar het wereldkampioenschap in Japan mag. Alle resultaten vind je hier.
