Beuling begon met schaatsen toen ze negen jaar was. Daarvoor deed ze kort aan atletiek en voetbal, maar tijdens de eerste keer schaatsen wist ze: 'Dit wil ik vaker doen!' Beuling bleek gemaakt voor de korte afstanden. "Elke keer als ik ouder werd en er kwam een langere afstand bij, werd dat mijn minste."
Een kleine tien jaar later behoort Beuling bij de beste 500 meterrijdsters van Nederland. Ze plaatste zich afgelopen seizoen naar eigen zeggen verrassend op eigen kracht voor de World Cups. Tijdens die wedstrijden keek ze haar ogen uit. "Dat was supermooi om mee te maken. Toen ik vroeger als klein meisje televisie keek, was het mijn droom om daar ooit tussen te staan. Het lijkt misschien heel snel normaal, maar dit is wat ik altijd al gewild had."
Naast de ervaring die ze mee naar huis nam, werden er zelfs ook nog medailles mee naar huis genomen. Bij de eerste wereldbeker in Obihiro veroverde Beuling samen met Janine Smit en Jutta Leerdam een bronzen plak. Een paar weken later pakte ze in Polen opnieuw een bronzen medaille op de teamsprint. Vooral de race in Tomaszow Mazowiecki was er eentje om niet gauw te vergeten, want ze mocht aantreden met haar jeugdidool Ireen Wüst. "Vanaf het moment dat ik televisie kijk, won zij al wedstrijden en dat doet ze nu nog steeds. Dat ik samen met haar de teamsprint mocht rijden, had ik destijds nooit gedacht."
Van ontlading naar tegenslag
Aan het eind van een fantastisch seizoen kwam de bekroning met de wereldtitel voor junioren op de 500 meter. "Dat ik op het moment dat het moest mijn beste race ooit reed, ben ik enorm trots op. De hele week voorafgaand voelde ik mij al heel goed en tijdens de race kwam het er allemaal uit. Toen ik over de finish kwam, had ik al een enorme ontlading, omdat ik wist dat ik de perfecte race had gereden. Het maakte bijna niet meer uit wat er ging gebeuren." Er kwamen nog flink wat schaatsers na haar in de baan, maar stuk voor stuk beten ze zich stuk op haar tijd.
Na het succesvolle seizoen kwamen er logischerwijs verschillende aanbiedingen van commerciële teams. Ze koos uiteindelijk voor Team IKO, waar ze nu samen mag trainen met wereldtoppers als Jorien ter Mors en Letitia de Jong. De verandering van het ene team naar het andere team ging haar gemakkelijk af. "Bij het gewest trainde ik ook vaak met de senioren mee, dus de overgang was niet heel lastig", aldus de jongeling, die echter geen voorbarig begin kende.
Tijdens de tweede skeelertraining van het seizoen ging het behoorlijk mis voor de Emmeloordse. Na een harde val brak ze haar kaak en verloor ze meerdere tanden. Hoewel ze een week later alweer kon sporten, is het gebit nog altijd niet volledig hersteld. Een fikse tegenslag dus. "Ja, dat is flink balen en het herstel is een lang proces", beseft ze. "Ik krijg in ieder geval één implantaat."
Meerdere afstanden
Wie denkt dat Beuling buiten het schaatsen niets doet, heeft het mis. Ze studeert namelijk geneeskunde op de Rijksuniversiteit van Groningen. Een zware studie, vindt ze, maar ze wil ook naast het schaatsen iets te doen hebben. "En daarbij wil ik ook iets hebben waar ik na het schaatsen op terug kan vallen."
In het komende seizoen gaat de studente in haar nieuwe ploeg op zoek naar de magische grens van onder de 38 seconden op de 500 meter. Maar ook op de andere afstanden wil ze zich graag verbeteren. Dat schoot er door de wereldbekerplaatsing op de 500 meter vorig jaar een beetje bij in. In de toekomst zou ze namelijk ook een goed sprintklassement willen rijden.
"Specialiseren op de 500 meter kan over vijf jaar ook. Ik wil mij nu nog graag op verschillende afstanden ontwikkelen", gaat ze verder. In de toekomst wil Beuling graag naar de Olympische Spelen en het liefst zo vaak mogelijk. Voor dit seizoen wil ze weer het World Cup-circuit in en zoveel mogelijk PR's rijden. En de WK Afstanden in Salt Lake City? "Ik ga niet zeggen dat ik daar dit jaar per se heen wil, maar het zou wel heel gaaf zijn. En mocht ik me plaatsen, zal de kans op een 37'er erg groot zijn", besluit ze glimlachend.
