In de eerste ronde van De Zilveren Bal plaatsen de schaatsers zich op finishtijden voor de volgende ronde. In de rondes erna volgde een zogenaamd afvalsysteem: drie rijders gaan naast elkaar van start, en alleen de nummer één gaat door. "Het is nog best spannend, want je hebt geen idee hoe snel je moet gaan. Vooral in de eerste ronde, toen ging ik nog niet volle bak. Daarna moet je sowieso heel snel zijn", begint de winnares van het olympisch brons op de 500 meter.
Ondanks de feestelijke setting waarmee de organisatie van De Zilveren Bal met muziek, spectaculaire lichteffecten en de nodige mascottes de afgelopen drie jaar het perfecte einde seizoensfeestje neerzet, wordt de wedstrijdvoorbereiding maar al te serieus aangepakt. "Ik doe hier heel graag aan mee en dan wil je natuurlijk ook winnen. Ik bereid me voor zoals op elke andere wedstrijd. Ook de warming-up ziet er hetzelfde uit, want het blijft sprinten en je wilt natuurlijk geen blessures oplopen."
Genieten
"Ik doe hier mee om te genieten van het schaatsen en ik denk dat het ook goed is voor de sport dat er eens wat anders gebeurt dan bijvoorbeeld een World Cup. Ik hoop dat mensen het leuk vinden om naar te kijken en dat de wedstrijd steeds groter wordt. Als ik kan, zal ik er in ieder geval bij zijn."
In de finale trof Erbanova op het ijs van Leeuwarden niemand minder dan titelverdedigster Floor van den Brandt en juniore Femke Beuling. Met het zilver om haar nek, baalt Van den Brandt niet dat ze haar titel moest afstaan aan ploeggenote Erbanova. De schaatster van Team AfterPay is zelfs heel blij met de uitkomst van woensdagavond. Na een tegenvallend seizoen, waarin ze vroegtijdig stopte na teleurstelling en lichte motivatieproblemen, brengt deze podiumplek juist vertrouwen.
"Ik ben heel blij dat ik hiervan heb genoten, dat ik het schaatsen weer leuk vind. Helaas kon ik mijn titel niet prolongeren, maar ik had het eigenlijk ook niet verwacht. Je ziet dan toch dat het starten en honderd meters van nature best wel goed gaan bij mij. Dat zit er eigenlijk standaard in. Top, dan hoef ik in de zomer dus niet te trainen!", grapt ze.
Geen bocht
Waarom die honderd meter haar zo goed ligt? "Er zit geen bocht in, ha. Ik ben gewoon niet zo goed in de bochten. Ik ben best wel goed in de start, dus het is lekker dat hier na die honderd meter de finish is."
"De organisatie vind ik echt geweldig; als je ziet hoeveel mensen erbij betrokken zijn, dat is te gek", besluit Van den Brandt met een grote glimlach. "Het is zo gaaf dat dit georganiseerd wordt voor schaatsers. Voor mij is het heel gaaf om hier aan de start te mogen staan. Ik vond het theaterstuk van tevoren ook heel gaaf. Ik heb staan kijken en hoop dat de bezoekers het ook gaaf vonden. Honderd meters rijden vind ik sowieso hartstikke leuk, dus voor mij is dit een topwedstrijd."
De derde plaats op het podium werd gevuld door A-juniore Beuling die voor de derde keer meedoet, en er dus al sinds de eerste editie van De Zilveren Bal bij is. "Het is wel de eerste keer dat ik in de finale sta, dus dat is wel heel leuk. Je rijdt met z'n drieën in de baan en het publiek zit heel dicht op de baan; dat is bij geen enkele andere wedstrijd zo en dat maakt het heel bijzonder. Het is de afsluiter van het seizoen, dus eigenlijk gaat iedereen er heel relaxt in. We hebben veel plezier met elkaar."
Traanogen
En dan is er natuurlijk ook nog een hele lichtshow bij rondom de baan! Of dat lastig is tijdens het schaatsen? "Het is wel een beetje raar, ja. In de eerste omloop had ik nog mijn bril op, maar dat vond ik toch te donker. Daarna heb ik zonder bril gereden. Normaal gesproken krijg ik dan last van traanogen, maar deze race duurde toch maar 100 meter."
