Niki Wories heeft een loodzwaar jaar achter de rug. De kunstschaatsster mag dan in Canada wonen en met de beste schaatsers ter wereld trainen (zoals de olympisch kampioenen Meagan Duhamel en Eric Radford), maar dat betekent niet meteen dat alles koek en ei is voor Wories. "Dit was een moeilijk jaar voor mij", vertelt ze bij de Challenge Cup/NK Kunstrijden in Den Haag.
"Omdat mijn schaats elke keer tegen mijn enkel aan wreef, liep ik daar een slijmbeursontsteking op. Ik moest onder het mes, maar die operatie ging mis. Ik had nog steeds veel pijn in mijn enkel. Ik moest nog een keer geopereerd worden, maar ondertussen ben ik wel weer het ijs opgegaan. Omdat ik nog pijn had in mijn enkel, was mijn coördinatie minder en ben ik een aantal keer hard gevallen."
In een jaar tijd liep ze zes hersenschuddingen op. "Het ijs is hard. En we hebben bij het kunstrijden geen bescherming. Als dan valt, dan val je echt. Door al die valpartijen kreeg ik vaak hoofdpijn en werd ik duizelig. Een gebroken been is gemakkelijker dan een hersenschudding. Dan zie je dat het gebroken is en als het genezen is, dan kan het gips er af en dan ben je klaar. Bij een hersenschudding merk je dat niet zo."
Persoonlijkheid veranderde
Ze kreeg klap na klap en had het daar, zo ver weg van huis, wel moeilijk mee. "Het leek wel alsof mijn hele persoonlijkheid veranderde. Ik werd vaak emotioneel en ik leek wel depressief. Ik had nergens zin meer in. Ik dacht dat het aan mij lag, totdat ik over zo'n hersenschudding ging lezen. Die stemmingswisselingen horen er gewoon bij. Ik was niet gek; het had een reden."
Wories was te hard voor zichzelf en daarom besloot haar trainer Bruno Marcotte om in te grijpen. "Ik mocht de ijsbaan niet meer op. Of ik mocht komen, maar dan mocht ik alleen kijken. En toen ik het ijs weer op mocht, zijn we heel rustig begonnen. Sinds twee maanden voel ik me echt weer fit en ben ik ook weer wat vrijer in mijn hoofd. Ik ben weer gelukkig en dat ben ik lang niet geweest."
In mentaal opzicht heeft ze er echter wel van geleerd. "Na de laatste hersenschudding heb ik voor mezelf een grens getrokken. Ik ben naar mezelf gaan kijken en heb alles om me heen laten gaan. Ik wilde altijd te graag en dan ging ik mijn eigen grenzen over. Ik ben meer op mezelf gaan letten en ik heb mezelf op nummer één gezet. Ik ben mentaal een stuk sterker geworden dan ik vroeger was."
Meer zelfvertrouwen
Samen met haar trainers heeft ze de weg omhoog weer terug gevonden. Stap voor stap vond ze haar zelfvertrouwen weer terug. "Samen met Bruno heb ik hard aan mijn mentale gesteldheid gewerkt", vertelt Wories. "De techniek en de sprongen had ik altijd wel. Maar ik had nooit zo'n goed zelfbeeld. Toen ik twee jaar geleden in Canada aan kwam, is Bruno begonnen met het opkrikken van mijn zelfvertrouwen."
"Hij liet me zien dat ik wel potentie had en dat ben ik gaan geloven. Door al die malaise van afgelopen jaar was ik mijn zelfvertrouwen weer even kwijt, maar ook nu liet hij me niet vallen. Stap voor stap brengt hij me weer terug op het niveau waar ik moet zijn. We oefenen die sprongen zo vaak, dat ik ze kan dromen. Dan durf je zo ook wel in een kür te laten zien."
Bij de Challenge Cup en het NK Kunstrijden wil Niki Wories haar Nederlandse titel verdedigen. En ze hoopt punten voor het WK binnen te halen. Maar het belangrijk voor haar is om weer lekker te schaatsen, "Ik wil van het ijs afstappen en weten dat ik goed geschaatst heb. Dat ik tijdens mijn hele kür gefocust was."
