Jubelend viel Elma de Vries in de armen van ploegleider Eelco Kooistra en Imke Vormeer. De rijdster uit Meppel was zielsgelukkig met het succes dat haar seizoen toch nog fraai inkleurt. Negen jaar nadat ze haar eerste eindzege in de Marathon Cup boekte, volgde er dan een tweede overwinning. ’’Tjonge, hier ben ik zo ongelooflijk blij mee. Ik was zo enorm gespannen voor de wedstrijd, stond bijna te kotsen langs de kant. En dan loopt het toch ze onvoorstelbaar goed af’’, vertelde De Vries stralend.
Begrijpelijk, want ze stond vooraf voor een lastige opgave in de spannendste cupfinale sinds jaren. De Vries en haar ploeg moesten opboksen tegen Lisa van der Geest en Iris van der Stelt, die ook hun zinnen hadden gezet op de cupwinst. Het waren maar kleine verschillen die overbrugd moesten worden. ’’Het kon nog alle kanten op, maar ik was echt niet van plan me de overwinning nog te laten afpakken’’, stelde De Vries onomwonden. ’’Dat zou me na die pech op de Weissensee niet ook nog eens gebeuren.’’
(later meer)
