Dat het op de sprint om kleine verschillen gaat wisten we natuurlijk allang, maar tijdens de KNSB Cup, waar plaats vijf genoeg was voor een World Cup-ticket, maar je op plaats zes buiten de boot viel, werden die fracties van een seconde onmiskenbaar duidelijk.
De Plantina-sprintploeg plaatste zich tijdens het toernooi in Groningen massaal voor de eerste vier wereldbekerwedstrijden. De 500 meter werd gewonnen door Ronald Mulder. Kai Verbij schreef in een nieuw baanrecord de 1000 meter op zijn naam en plaatste zich daarnaast voor de 500 meter, waar ook Daidai Ntab van start mag.
Thomas Krol stelde World Cup-tickets veilig voor de 1000 en 1500 meter. Krol bewees in het voorseizoen, met onder meer een baanrecord in Deventer, in bloedvorm te zijn op de schaatsmijl, maar moest in Groningen toch zijn directe tegenstander Sven Kramer voor laten gaan. Achter Patrick Roest eindigde hij op plaats drie.
“Als je internationaal wilt winnen moet je dat in Nederland natuurlijk ook doen", lacht Van Velde. Toch is hij niet geschrokken van de prestaties van de LottoJumbo-mannen. "Kramer en Roest rijden hier natuurlijk een knappe race, maar zij hebben als allrounders een voordeel op zwaarder ijs."
Met de internationale wedstrijden in zicht houdt de olympisch kampioen van 2002 dan ook vooral de buitenlandse concurrentie in de gaten. "Vorig jaar zette Yuskov de maatstaf, dus daar focussen wij ons op.”
Verliezers
Waar winnaars zijn, zijn natuurlijk ook verliezers. Pim Schipper kwam twaalf honderdste tekort om zich op de 1000 meter bij de beste vijf te rijden. Hij belandde na een niet vlekkeloze rit op plaats acht. “Het was eigenlijk een heel goed weekend. Ik voelde me scherp en was er goed genoeg voor", vertelt een zichtbaar aangedane Schipper. "De 1000 meter is mijn afstand. Ik had er zin in en was er klaar voor. Dit komt heel hard aan."
“Pim heeft het niveau”, beaamt Van Velde. “Helaas maakte hij een misser bij de start en dan heb je natuurlijk al een slechte eerste tweehonderd meter. Je staat met 1,1 millimeter ijzer op het ijs, dus foutjes kunnen altijd gebeuren, maar het is natuurlijk spijtig.”
“Het zuurste is natuurlijk dat je alleen achterblijft, terwijl de rest op pad gaat. Van tevoren heb je allemaal scenario’s in je hoofd. Hoeveel gaan er mee? En wie zijn dat dan? Nu zijn de kaarten verdeeld en kunnen we routes gaan bepalen, ook voor de thuisblijvers.”
Voor Schipper is het nog even te vroeg om over zijn alternatieve route na te denken. Zijn ambities lagen bij de World Cups. “De focus lag op deze wedstrijd. Ik heb hier heel hard voor getraind. Het is klote en het is shit. Natuurlijk weet ik dat het op de sprint zo werkt, maar dit is zuur.”
Hoort erbij
“Als coach heb je hier natuurlijk altijd mee te maken", vervolgt Van Velde. "De een rijdt een baanrecord en is helemaal happy, de ander plaatst zich niet. Dat verschil is heel groot, maar het is wat het is. Dat hoort bij topsport, dat hoort bij schaatsen.”
Met blijdschap en verdriet binnen de ploeg kiest hij er toch altijd voor om eerst zijn teleurgestelde pupillen op te zoeken. “Die hebben me op dat moment harder nodig, het feestje komt later wel.” Wat er gezegd wordt? “Ik probeer eigenlijk meteen rationeel te zijn en te analyseren. Maar het moet nu eerst bezinken. Dat is de eerste fase, daarna gaan we verder kijken.”
