Het individuele kampioenschap ging in Sotsji al vroeg op de dag verloren. Knegt liet in de halve finale van de 1000 meter de broertjes Liu uit Hongarije passeren en had moeite om een plekje op te schuiven. Shaong Liu kon zijn passeerbeweging goed blokkeren, het kostte Knegt een penalty. “Ik zat wel fout hoor. Ik had harder moeten schaatsen.”
In de superfinale verspeelde Knegt een podiumplaats. Met zeven punten achterstand had de kampioen van 2015 nog zicht op het zilver. Maar de regerend wereldkampioen en Freek van der Wart lieten vroeg in de race drie mannen lopen. De onbekende Vincent Jeanne vocht zich met de zege een weg naar het podium. “We zouden ze op een halve ronde houden, maar Freek reed niet hard genoeg op kop en toen ik zelf overnam liep het ook niet. Als het even niet beter gaat, dan gaat het niet.”
Split second
“Dat scenario was van tevoren besproken, maar ze hebben veel te laat gereageerd. Dat is ongelofelijk balen, al komt een jongen als Sjinkie hier natuurlijk alleen maar om te winnen”, aldus Otter. “In het heetst van de strijd wordt een verkeerde inschatting gemaakt. Een beslissing kan grote gevolgen hebben. You snooze, you lose. In onze sport wordt het verschil bepaald in een split second.”
Voor Knegt waren er dit weekeinde teveel randzaken waar hij zich mee bezig moest houden. Aan het begin van de week moest hij zijn rechterschoen vervangen, maar die wissel zorgde voor drukplekken en wondjes op zijn enkel. Daardoor verloor Knegt ook het gevoel voor zijn techniek.“ Het materiaal was de rode draad van dit toernooi, maar je moet roeien met de riemen die je hebt”, concludeerde Knegt nuchter. “Ik verkeerde niet in bloedvorm, zoals vorig jaar. Als ik niet hard rijd, beter schaats, dan verdien ik het niet om te winnen.”
Ook voor Daan Breeuwsma en Freek van der Wart verliep het toernooi teleurstellend. Van der Wart scoorde zaterdag verrassend brons op de 1500 meter, maar wist daarna op zijn favoriete afstanden de finale niet te bereiken. Breeuwsma had voor het EK besloten dat hij zich volgende week laat opereren aan zijn knie. De 27-jarige Fries had met zijn goede vorm gehoopt medailles te kunnen pakken, maar zijn knie speelde te veel op.
Achtbaan
De mannen gingen zo vlak voor het teamonderdeel dus door een achtbaan aan emoties, zoals wel vaker bij een shorttracktoernooi. Maar wisten voor de aflossing, die slechts een half uur later verreden werd, de rust te hervinden. “Ze hadden de race constant onder controle en hebben hun frustraties aan de kant kunnen zetten. Het geeft aan dat ze echte profs zijn”, aldus Otter.
Juist de afgelopen drie jaar, waarin Nederland met het goud van Van der Wart in 2013 en het goud van Knegt vorig jaar in Dordrecht twee individuele titels won, ging de relay de mist in. Rusland won drie jaar op rij. Dit keer waren in eigen huis de rollen omgedraaid. Semen Elistratov won dan wel het individuele toernooi, oranje ontfutselde de Europese titel aan de Russen op de relay.
“We hebben een paar jaar op rij de relay verloren. Na zo’n toernooi moet je goed gefocust blijven en de puntjes op de i zetten. Dat is moeilijk. In een half uur moet de knop om. We hebben eerder tegen elkaar gezegd dat dat beter moet”, aldus Van der Wart. “We hebben meer tijd genomen voor berusting en minder gestrest naar de relay toegeleefd.”
Pure klasse
In de finale waren de ploegen van Hongarije en Rusland sterk, maar Nederland kwam nooit in gevaar. “Dit was op de macht, op pure klasse”, constateerde Van der Wart na zijn derde Europese titel tevreden. “Ik had al het gevoel dat we alle vier goed in de race zaten, en dan maak je het zo af.”
Ook Knegt was content met het teamonderdeel, al kon het zijn gevoel over het verlies van het Europese goud niet goed maken. “Het zijn twee losse dingen. Dit is een mooie medaille. Die relay wil je ook weer een keer winnen.”
