Haar Italiaanse collega Francesca Lollobrigida, met wie ze de magische podiumwissel moest uitvoeren, begreep er ook maar weinig van. “Zij dacht ook gewoon dat ze derde was, maar het verschil was blijkbaar zo klein dat ze het niet konden zien." Nadat bondscoach Geert Kuiper zich ermee bemoeide en de fotofinish aandachtig was bestudeerd bleek het probleem echter al snel opgelost: Schouten twee, Lollobrigida drie.
“Ik vond het wel een oke race”, vervolgt Schouten, die samen met Annouk van der Weijden aantrad voor Nederland. In de wedstrijd over zestien ronden vertrok Mia Manganello al na de eerste tussensprint bij het peloton. De voorsprong van de Amerikaanse was al snel meer dan een halve ronde en het leek er zelfs even op dat ze aan de achterkant weer bij het peloton zou aansluiten, waarmee ze die groep in één keer zou uitschakelen.
Expres
Acties van de Nederlandse dames bleven opvallend genoeg uit, maar dat bleek expres:“Ze wachten altijd tot Nederland het gat dichtrijdt, dus we hebben nu heel lang gewacht”, zegt Schouten met lichte irritatie in de stem. “De wedstrijd wordt ook een stuk mooier als er wordt aangevallen door verschillende mensen. Dat is voor het publiek ook leuker.”
Angst dat Manganello weg zou blijven had Schouten overigens niet. “De vraag is hoelang zo’n Amerikaanse het vol kan houden. Kijk, als het nou Sablikova is, die moet je geen tweehonderd meter geven, dan is ze weg.”
Met nog drie ronden te gaan en weinig actie van de buitenlandse collega’s vond coach Kuiper het tijd om het klusje toch maar zelf te klaren en zijn rijdsters op pad te sturen. “Annouk heeft toen een heel groot gat dichtgereden en het laatste stukje heb ik zelf gedaan.”
In de eindsprint moest Schouten het afleggen tegen de Koreaanse Bo-Reum Kim, maar is tevreden met haar tweede plaats. “Aan het begin van het seizoen reed ik niet mee op de mass start, en die van vorige week ging helemaal niet goed. Dus ik ga al vooruit.”
