“Mijn geliefde doet deze sport ook en we wilden graag iets samen doen. Ik dacht in eerste instantie meer aan tangodansen, maar hij haalde me over dit te proberen. En we hebben elkaar ontmoet toen het sneeuwde en gingen de volgende dag samen schaatsen, dus ijs heeft wel iets bijzonders voor ons. En ik moet zeggen: ik vind het heerlijk", zegt Vis.
"Als ik rijd valt alles van me af en ik voel me vrij. Terwijl we samen al schaatsend ook nog grapjes kunnen maken. En dat zwieren… geweldig, vooral met die muziek erbij. Dat geeft echt het gevoel van winter en buiten schaatsen, net als vroeger. Ik woonde op een boerderij en daar gingen we bij natuurijs ook meteen zwierend over de sloten", vervolgt ze.
Toch vond Corine het nog best lastig om de slag onder knie te krijgen. “We hebben elke week les, maar dat rijden op de buitenkanten van je schaatsen blijft toch erg moeilijk. Geeft niet, ik leer het wel. Het is een fijne club waar ik meteen werd opgenomen en de sfeer warm is. Als een warm bad, maar dan op een koude vloer.”
Bijzondere laarsjes
Clasien van de Westeringh is een ‘oude rot’ in het vak. “In 1985 deed ik voor het eerst mee en ik vind het nog steeds leuk. Ik rijd bijvoorbeeld ook al zestien jaar bij de paren met Jan Wit en met heel veel plezier. Bij deze sport is iedereen enthousiast en daarom houden we het denk ik ook zo lang vol.”
Trots is ze ook op haar bijzondere schaatsen, met hoge, zwarte rijglaarsjes. “Die heb ik speciaal laten maken bij de heer Spee in Drunen: een topper in zijn vak, want hij maakte ook de schaatsen van Ard en Keessie. Ze waren destijds wel duur, hoor: 250 gulden, al heb ik afgepingeld tot 225!” Clasien eindigt uiteindelijk als vijfde. Ook samen met Jan weet ze de vijfde plaats te bemachtigen
Nieuw onderdeel
Het nieuwe onderdeel formatie-schaatsen wordt door de rijders en rijdsters als een aanwinst ervaren. Alie Hakkert, veelvoudig kampioene en deze keer goed voor zilver, die er deze dag zelf niet aan meedoet: “Deze nieuwe variant is in het leven geroepen om ook niet-licentiehouders vaker naar de wedstrijden te krijgen. In een team van zes rijders mogen maar twee licentiehouders meedoen, al zie ik hier dat niet iedereen zich daar aan houdt. Maar dat maakt niet zoveel uit, het is leuk om dit er bij te doen en de mensen langs de kant waarderen het ook: het is mooi om naar te kijken.”
Kampioen Henk Wartenhorst doet met zijn team uit Hoorn wel mee. “We trainen er ook op en hebben dit al vijf keer tijdens gewestelijke wedstrijden gedaan. En gewonnen. Of dat er vandaag inzit, weet ik niet, want twee van de vaste rijders zijn met vakantie. Dat vonden ze op het laatste moment zo jammer dat ze nog bijna wilden annuleren. Dat hebben we ze natuurlijk uit het hoofd gepraat. Maar het is goed dat dit onderdeel er bij is, het trekt nieuwe mensen aan en dat heeft de sport nodig!”
Typisch Nederlands
Daar is baancoördinator Nel van der Meijden-van Wieringen het helemaal mee eens. “We hebben pas nog een demonstratie verzorgd in Leeuwarden bij de WK Masters en daar kregen we heel veel positieve reacties. Ook van buitenlanders."
"Een paar Finnen keek de ogen uit en zei na afloop: ‘Dat hebben wij niet, maar wat moet dat heerlijk zijn, zo samen schaatsen. Misschien gaan we het ook wel opzetten’. Mooi toch, dat ze daar interesse hebben in deze puur Nederlandse sport. Al hebben ze nog een lange weg te gaan, want het duurt zeker een jaar of drie à vier voor je de slag van het schoonrijden goed te pakken hebt.”
