Op de KPN NK eindigde Jorritsma als vierde. “Ik mag niks niet klagen”, stelt hij vast. “Al had ik natuurlijk graag op het podium gestaan.” Hoewel hij geen medaille won, is de plaatsing voor de World Cup-wedstrijden ook een belangrijke prijs voor de jonge sprinter.
De plaatsing voor de World Cups was een wens van Jorritsma, maar hij had er in de aanloop naar de KPN NK niet op durven rekenen. “Ik had er wel op gehoopt, maar de afgelopen week ging het superslecht. Ik heb toen mijn oude schoenen eronder gezet en wat met mijn buizen gerommeld en nu liep het weer.”
Hij had deze zomer nieuwe schoenen gekregen, die hem in principe nog beter pasten dan zijn oude. “In het begin zaten ze ook lekker, maar het gevoel werd naar het einde toe steeds minder”, vertelt hij.
Met zijn oude schoenen weer aan zijn voeten kreeg Jorritsma het gevoel terug dat hij vorig jaar ook even bij het KNSB Kwalificatietoernooi had gevoeld. Toen reed hij met een snelle tijd zichzelf in de top tien. “Ik reed toen 35,18 en heb daarna een goede zomer gedraaid. Dus ik wist dat het erin zat.”
Nu mag hij zich opmaken voor de eerste wereldbekerwedstrijden in Obihiro in Japan en Seoul in Zuid-Korea. Jorritsma kijkt daar naar uit. “Dat is hartstikke leuk. Om naar Azië te gaan lijkt me een hele mooie ervaring.”
Misschien kan Jorritsma ook nog op andere afstanden een plekje in de wereldbekerploeg veroveren. “De 500 meter is mijn beste afstand, maar ik voel me nu best wel lekker en hopelijk zit ik in een goede flow.”
Hein Otterspeer
Jorritsma’s ploeggenoot Hein Otterspeer stond met een andere gemoedsrust naast de baan na de eerste dag. Hij plaatste zich ook voor de World Cups, maar werd vijfde in het eindklassement van de 500 meter.
“De eerste rit was prima. Daar kan ik wel mee verder, maar bij de tweede rit stond ik gewoon niet lekker”, zegt hij. Bij die tweede rit vroeg hij een herstart en die kreeg hij, maar daarna startte hij vals. Pas bij de derde keer oprijden mochten hij en Jesper Hospes daadwerkelijk van start.
“Dat werkte tegen me. Ik had dezelfde opening als bij de eerste rit, maar ik voelde me opgejaagd. Dat is helemaal niet nodig. Ik moet uitgaan van mezelf”, analyseert Otterspeer. “Al valt de ijsbaan om, ik moet mijn eigen rit rijden, want zo heb ik alleen mezelf ermee.”
Dat hij wel in de wereldbekerploeg is beland is een beetje een schrale troost. “Ik wilde echt het podium halen en natuurlijk ook de World Cups, maar niet zo met de hakken over de sloot.”
Met de lessen van de 500 meter kan de rijder van TEAMLottoNL-Jumbo misschien een betere 1000 meter laten zien. “Als ik de rust bewaar gaat het kneiterhard. En ik heb hier van geleerd”, zegt hij. “En de 1000 meter ligt me beter.”
