De vierde wedstrijd van de KPN Marathon Cup was er weer eentje om van te smullen. De race in Den Haag paste daarmee naadloos in het beeld van dit seizoen. Vanaf de start in Amsterdam is het al spektakel in de marathonraces, en ook in Den Haag draaide de wedstrijd uit op een waar slagveld.
Bob de Vries beaamde dat gretig. ’’Het was gewoon echt niet normaal vandaag. Het ging zó hard en het was springen, springen, springen. Elke keer als ik dacht even op adem te kunnen komen na een demarrage, sprong er aan de voorkant weer iemand weg en moest ik weer vol in de beugels om mee te gaan.’’ Grijnzend: ’’Maar dat zijn wel de koersen waar ik van hou.’’
De wedstrijd in Den Haag was speciaal, stelde de boer uit Haule zelfs. ’’Er zijn van die wedstrijden die je niet snel vergeet en dit was er absoluut zo eentje. In Breda boekte ik ook eens zo’n zege die me steeds is bijgebleven. Overwinningen na een sprint zijn ook mooi, maar die vergeet je toch iets sneller. En dit was zó een bizarre koers, onvoorstelbaar. Soms vroeg ik me af of het niet even een beetje minder kon.’’
Spervuur aan demarrages
Vanaf het begin lag het tempo hoog. De mannen van A-ware/Fonterra geselden het peloton met een hels tempo en een spervuur aan demarrages. Vooral ook Jorrit Bergsma liet zich gelden. De olympisch kampioen sleurde als een bezetene aan de kop en als hij omkeek zag hij de een na de ander afhaken.’’
Daarmee voldoet de ploeg volledig aan de doelstelling van Jillert Anema, die al voor het seizoen liet weten dat zijn rijders vooral aan spektakel moeten werken. Er hoefde niet eens iedere week gewonnen te worden, stelde de man uit Bontebok zelfs. Maar voorlopig gaat dat spektakel toch heel aardig hand in hand met winnen. Er zegevierde dit seizoen nog geen rijder die niet uit de stal van Anema komt. ’’Dat spektakel is prima, maar voor mij blijft winnen toch altijd wel het doel’’, aldus De Vries. ’’Als we dat kunnen combineren, is het helemaal mooi.’’
De kracht van de ploeg van A-ware/Fonterra is zo langzamerhand beangstigend. Na de publieke boetedoening van Van Werven, dat spontaan een persbericht verstuurde om de slechte prestaties te verklaren, is de vraag wie er nog wel tegenstand kan bieden. De weerstand komt uit eigen gelederen van Clafis, uit de ploeg van Tjolk. Maar ook Bouw & Techniek van Jeroen de Vries laat zich vooralsnog wekelijks gelden. Dat leidde nu tot een podiumplek voor Douwe Bierma.
Heel veelzijdig
’’Wij zijn natuurlijk heel veelzijdig’’, verklaarde Bob de Vries. ’’We kunnen het spektakel bieden zoals vanavond en met een paar man een ronde voorsprong pakken. We zijn in de breedte sterk genoeg om ook iemand achter de hand te kunnen houden in het geval het een massasprint wordt.’’
Met de ‘klacht’ van de andere rijders in het peloton kon De Vries niet zoveel. ’’Ik begrijp het wel een beetje, maar we zitten met onze rijders nu eenmaal goed in ons vel. We rijden lekker en we proberen de koers hard te maken waar dat kan.’’ In Den Haag werd er eigenlijk niet eens echt gedemarreerd, maar konden de meeste mannen gewoon niet meer volgen. Kapotgereden door Bergsma en consorten. ’’Maar wat moeten we dan?’’, vroeg De Vries zich af. ’’We kunnen moeilijk langzamer schaatsen.’’
