Tickets
Shop
Nieuws 30 sep 2015

Irene en Simon Schouten: ‘Thuis niet zo close’

Irene en Simon Schouten maken dit jaar allebei deel uit van de Clafis-formatie van Jillert Anema. En onder diens leiding rijden ze ook beiden met A-ware/Fonterra op de borst de marathons. Het is geen toeval dat broer en zus Schouten bij elkaar terecht zijn gekomen.

Foto : Neeke Smit

Ze zijn niet de enige broer en zus in hetzelfde schaatsteam. In Noorwegen trainen de Bøkko’s in één ploeg en Martina Sablikova trainde vroeger samen met haar broer Milan. In Nederland is het met de verscheidenheid aan ploegen toch een unicum dat broer en zus Schouten in een ploeg schaatsen.

Het is niet helemaal nieuw voor ze, benadrukt Simon (24). “We hebben in de jongere categorieën al wel vaker bij elkaar in de ploeg gezeten.” Maar bij de senioren hebben de twee hun eigen plan getrokken, al is het geen speling van het lot geweest dat ze allebei bij Anema terechtgekomen zijn.

Hard schaatsen 

Sowieso had Simon al veel langer de hoop bij het keurkorps van de Friese trainer te belanden, vertelt Irene (23). “Toen hij zijn eerste wedstrijd in Amsterdam reed, de eerste marathon van het seizoen, zei hij al: ‘als ik echt hard wil schaatsen moet ik daar naartoe’.”

Twee jaar geleden mocht hij mee op trainingskamp om al aan het niveau te ruiken, maar van een overstap kwam het niet. Hij bleef nog bij Husqvarna/Primagaz. “Ik heb altijd de intentie gehad om bij Jillert te trainen, maar het kwam er nooit écht van. Ik dacht bovendien: als ik goed genoeg ben dan lukt het wel. Ik had nog de tijd om die kans te pakken.”

Die kans kwam met de overstap van zijn zusje. “Irene werd gevraagd. Daardoor werd het voor mij ook gemakkelijker.” De twee bespraken de gang naar Clafis/A-ware/Fonterra natuurlijk met elkaar. “Wij zijn thuis niet zo close, maar wel met het schaatsen. Ik kan hem goed vertrouwen en we kunnen elkaar wat vertellen.”

Meerdere disciplines

Voor Irene was de overstap misschien wel net zo welkom als voor haar broer, met name omdat zij graag meerdere disciplines combineert en de afgelopen seizoen vooral in een langebaanomgeving zat. “Vorig jaar reed ik de marathons alleen. Mijn ploeg deed eigenlijk alleen langebaan. “

Vooral in tactisch opzicht kwam ze coaching tekort. “Toen moest ik het van mijn broer horen als ik iets niet goed deed”, vertelt ze. Als hij aan het warmlopen was voor zijn wedstrijd hield Simon namelijk met een half oog de koers van Irene in de gaten. Echt wezenlijke feedback kon hij haar ook niet geven, daarvoor heeft ze een echte marathoncoach nodig.

Bij Anema, die ook gelooft in de combinatie van marathon en langebaan, heeft ze dat gevonden, vermoedt ze. Dat betekent dat Simon als sparringpartner wel aan belang heeft ingeboet. “Ik geef nog weleens aanwijzingen, maar ze bespreekt het meeste gewoon met Jillert.”

Toch is er nog altijd wel een voordeel van het samen rijden in één ploeg, geeft Simon toe. “Het samen reizen is gemakkelijk. En we evalueren de dingen die we doen vaak samen. Het is mooi als we er beiden voordeel van hebben.”

Koersverandering

Voor zowel broer als zus Schouten betekent de aanpak van Anema een verandering van koers. Voor Irene is het de overstap van een op de langebaan georiënteerde ploeg naar een team met de wortels in de marathon.

“De ploeg is zoveel groter dan ik gewend ben. Op de langebaan krijg je normaal heel veel aandacht en hier minder, maar ik vind dat juist wel fijn.”

Voor Simon is het juist de aandacht voor de langebaan die nieuw is. “Ik heb veel kortere en intensievere trainingen gedaan dan voorheen. Het gaat meer naar de langebaan dan naar de marathon.”

Beiden zijn enthousiast over de nieuwe route die ze ingeslagen zijn. Irene hoopt op de langebaan te verbeteren op zowel de traditionele afstanden als de mass start. En tegelijkertijd wil ze een vuist maken in de marathons met haar ploeggenotes.

De marathon staat echter wel op een lager pitje dan de langebaan. “Ik zou alles wel willen doen, maar Jillert kiest de marathons uit. Dat ligt er ook aan of ik me plaats voor de World Cups.”

Simon mikt juist op de marathons, al zal hij daarin een dienende rol hebben. Hij heeft een plekje gekregen in de ploeg van A-ware/Fonterra, die iets serieuzer de koersen ingaan dan het kleine broertje Tjolk. “Bij A-ware moet er gewonnen worden. Daar ligt meer druk dan bij Tjolk. Bij A-ware zit ik meer in de knechtenrol.”

Dat hij zich schikt in die knechtenrol betekent niet dat Simon geen eigen ambities heeft voor komende winter. “Mijn hoofddoel ligt bij de Weissensee of bij Nederlands natuurijs, mocht dat er komen.”


Deel dit artikel op
Ben jij een echte schaatsfan? inschrijven als schaatsfan