“Ik wist pas na afloop dat het zou tellen als Nederlands record”, geeft Kleibeuker vlak na haar rit toe. Er was van tevoren wat onduidelijkheid binnen haar ploeg omdat ze haar race in een kwartetstart zou rijden, met twee paren tegelijk in de baan. Op de twee langste afstanden is dat echter geen belemmering voor de erkenning van een nationaal of wereldrecord. “Daar ben ik natuurlijk wel blij mee.”
Dat Kleibeuker, veruit de beste bij de KNSB Cup in Enschede, veroordeeld was kwam omdat de ISU de loting van de vijf kilometer baseert op de uitslag van de drie kilometer van Calgary, maar die afstand reed Kleibeuker niet.
De Nederlandse had op basis van haar vorige seizoen toegevoegd kunnen worden aan de A-groep, maar vorig jaar liep Kleibeuker kwalificatie voor de World Cup mis. Ook toen moest zij in de ochtend rijden en met lede ogen toezien hoe in de middag haar tijd verbroken werd. “Die vijf kilometer van vorig jaar achtervolgt me nog steeds”, erkent ze.
Toen haar een paar weken geleden duidelijk werd dat ze niet in de A-groep zou starten baalde ze daar flink van. “Maar vanochtend dacht ik: ik ga deze rit, onder deze omstandigheden, zo goed mogelijk rijden.” Dat ging niet vanzelf. “Het was een beetje een vechtrace”, stelt ze. Dat had deels te maken met de slappe ambiance in de Utah Olympic Oval. “Daardoor was het wel een gevecht met mezelf, maar geen echte strijd.”
Echt mikken op het oude nationale record van Gretha Smit, deed ze niet, al hoopte ze wel dat een goede rit onder die 6.49,22 te komen. “En dan is het extra jammer dat je hier om negen uur ’s ochtends moet rijden. Maar ook hier in een dooie stille hal moet je het toch doen.”
Best aardig
Uitgelaten over haar tijd – de tweede tijd ooit gereden – is Kleibeuker niet omdat ze voelde dat ze nog harder kan. “Maar de tweede tijd ooit is best aardig”, grapt ze. “Maar het moet beter, ik moet door.” Wel erg tevreden was ze met haar doorzettingsvermogen in haar race. “Ik heb jaren gehad dat ik, als het niet zo lekker liep, het liet lopen, maar nu heb ik gevochten. Ik laat het niet meer uit mijn handen glippen.”
Het is de ervaring die Kleibeuker de laatste jaren opgedaan heeft. Ervaring, die ze pas later opdeed omdat ze voor haar leeftijd relatief weinig langebaanwedstrijden heeft gereden.
A-divisie
De kans was aanwezig dat Kleibeuker maar een paar uur van haar record kan genieten, want in de middag werd de 5000 meter in de A-groep verreden met Irene Schouten en Yvonne Nauta, maar beide rijdsters kwamen niet aan haar tijd.
Ook de winnares van de A-divisie, Martina Sablikova, kon niet tippen aan Kleibeuker. Maar een directe vergelijking tussen A en B-groep loopt mank, denkt Kleibeuker. De omstandigheden zijn nooit exact hetzelfde. De temperatuur en luchtdruk veranderen, evenals de luchtcirculatie in de hal. “Het zou kunnen afwijken. Je weet alleen niet hoe. Maar er is één feit: het is niet gelijk.”
Dat Kleibeuker zelf in een kwartetstart reed (zij het met drie in plaats van vier rijdsters in de baan) heeft geen positief effect op haar tijd gehad, denkt ze. "We reden allemaal ongeveer dezelfde snelheid. Ik heb er geen last van gehad en ook geen voordeel."
Lees alles over de World Cup in Salt Lake City op onze speciale pagina.
