Omdat de 28-jarige Morrison bij het Canadese olympisch kwalificatietoernooi ten val gekomen was op de 1000 meter en door een beenbreuk twee jaar geleden geen beschermde status had verdiend, plaatste hij zich niet voor de 1000 meter. Dat was een harde klap, voor de man die in 2006 ook al zilver won in Turijn. "Ik was nog nooit zo teleurgesteld als toen ik viel bij de trials", blikte Morrison terug.
Na de 500 meter van maandag was het lot hem wel ineens gunstig gezind. Toen besloot Junio toch dat niet hij zelf, maar zijn ploeggenoot de plaats verdiende.
Junio: "Hij was de laatste weken zo sterk in de training. En als Canadese ploeg zijn we hier niet alleen om deel te nemen, maar om op het podium te komen. Ik dacht dat hij een betere kans had. Het was geen moeilijke beslissing om te nemen."
Grap
Morrison geloofde zijn ogen niet toen Junio hem het sms'je stuurde waarin hij hem de startplek gaf. "Ik dacht dat iemand misschien zijn telefoon had afgepakt en een grap met me uithaalde. Ik ben toen naar hem toegegaan, want ik wilde het uit zijn eigen mond horen", vertelde Morrison. "Wat Gilmore deed was de ware olympische gedachte. Het is ongelooflijk. Volgens mij heeft nog nooit iemand zoiets gedaan."
Het mogen starten was al een bonus voor Morrison, maar de zilveren medaille maakte de daad van Junio nog indrukwekkender. "Het is als een droom, als een sprookje", stelde Morrison met een brekende stem vast. "Hij kwam naar me toe in de tunnel. We hebben niet veel gezegd. We hebben elkaar omhelsd en toen kwamen de tranen. Dit lijkt misschien een individuele medaille, maar het is een medaille voor het team."
Volgens Morrison is een grote beloning voor Junio op zijn plaats. "Er gaan nu geruchten dat Team Canada hem als vlaggendrager wil aanwijzen voor de sluitingsceremonie. Ik zou niemand weten die dat meer toekomt dan Gilmore."
