Het KPN NK in Dronten zal zonder twijfel de boeken in gaan als de meest bizarre nationale titelstrijd in de historie. Het plotselinge overlijden van Sjoerd Huisman lag als een deken over de wedstrijd, woog als lood op de schouders van het peloton. Er werd gereden omdat er gereden moest worden. Omdat toch eens de eerste koers 'na Sjoerd' moet worden afgewerkt. Maar bij vrijwel niemand was de kop erbij. "Ik ben met alles bezig geweest, maar totaal niet met dit NK", maakte Gary Hekman zijn situatie duidelijk.
Gary Hekman. Beer van een vent, één bonk kracht en spieren. Maar in Dronten misschien wel de man met het kleinste hartje. Samen met zijn makkers Rob Hadders en Crispijn Ariëns bracht hij al een hartverscheurend eerbetoon aan zijn overleden makker. Op de mouw van het schaatspak hadden de mannen het logo van Superman laten maken, de kenmerkende beeltenis voor Sjoerd Huisman. En op het ijs dacht Hekman maar aan één ding. "Ik wilde hier winnen. Niet voor mezelf, niet voor de titel, maar voor Sjoerd. Dat is het enige dat me op de been heeft gehouden."
Kapot
Bijna volbracht Hekman die droom. Bijna. In de laatste meters werd hem de voet dwarsgezet door Arjan Stroetinga, die in zijn honger naar een vijfde titel net iets rapper was dan de man die zijn zege wilde opdragen. Gary Hekman was er kapot van, zakte vlak voor de huldiging op de grond en liet zijn tranen de vrije loop.
Dat was net zo aangrijpend als het eerbetoon voor de koers door de rijders van Radson-Jinstal, de ploegmakkers van Huisman. Met de beeltenis van Huisman in hun midden gingen zij het peloton voor. De met zo'n drieduizend toeschouwers bomvolle ijshal was muisstil.
Typisch
De race zelf was een koers die je best mocht bestempelen als een gevalletje 'typisch NK'. Veel activiteit, maar uiteindelijk niemand die uit de greep van het peloton wist te ontsnappen. Ook de actieve Bob de Vries niet. De boer uit Haule was een paar keer weg, maar werd opvallend genoeg steeds teruggefloten door zijn eigen ploeggenoten. "Er had in die groep minimaal één rijder meer van onze ploeg moeten zitten", verklaarde Arjan Stroetinga. Daarom dus gooide Jorrit Bergsma er een paar keer vol het gas op om de vluchters terug te halen.
Het resulteerde uiteindelijk dus in de verwachte massasprint. Daarin toonde Stroetinga nog eens zijn kwaliteiten. Met zijn vijfde kampioenschap schrijft hij opnieuw geschiedenis, zoals hij twee jaar terug in Utrecht al deed met de vierde. Niemand won de nationale titel vaker dan de automonteur uit Waskemeer. "Geweldig", vond Stroetinga. "Neem ik toch een beetje afstand van de rest."
Respect
Maar de vreugde werd ook bij Stroetinga getemperd door het overlijden van Huisman. "Verschrikkelijk natuurlijk. Vrijdag zijn we ook bij de herdenking in Hoorn geweest. Heel indrukwekkend. Maar daarna heb ik wel geprobeerd de knop om te zetten en naar het NK toe te leven."
Stroetinga reed nooit aan de zijde van Huisman, wel vaak tegen hem. In tientallen sprints knokten ze om de winst, zoals ook op dat afgelopen week veel gememoreerde NK op het natuurijs van de Oostvaardersplassen. "Prachtige duels", mijmerde de Fries. "Zo vocht ik ze altijd graag met hem uit en dat had ik liefst ook nog heel lang gedaan. We waren concurrenten, maar wel altijd met respect voor elkaar."
