Zevende in Groningen, zesde op het werkijs van Utrecht, opnieuw zevende in Thialf en afgelopen zaterdag – door een domme val – afgevlagd als de nummer vijftien van de chaotische spektakelrace om de Uithof Bokaal: zie hier het fundament voor de vijfde plaats van Roel Boek in het klassement om de Daikin Marathon Cup. Verrassend is het zeker, ook voor de bewegingswetenschapper die van maandag tot en met donderdag met schaatslessen zijn levensonderhoud bij elkaar harkt, maar hij heeft er wél over nagedacht hoe dat succes valt te verklaren. En wanneer je dat verhaal beluistert, aangevuld door de bezielende trainer-coach en oud-rijder Casper Helling, wordt het allemaal een stuk logischer.
Op de eerste plaats, zo meent Helling, is het een kwestie van gewenning. “Vorig seizoen begonnen we met drie jongens die relatief nieuw waren in de Topdivisie: Koen de Best, Jan-Willem Broos en Roel. De opgedane ervaringen maken het verschil, alle drie leerden ze wat ze moesten doen en waarom ze bepaalde dingen deden. Roel schaatste al een tijd prima, maar kende een paar kwakkeljaren, mede doordat hij een seizoen lang last kreeg van de ziekte van Pfeiffer. Tegelijkertijd zeg ik: dat is een goed leerjaar geweest voor hem, wat hem zelfbewuster heeft gemaakt. En nu heeft hij een mooi doel: tenminste een marathon winnen”, zegt Helling, die bij voorkeur zijn inbreng nogal bagatelliseert. “Vraag Roel maar zelf naar zijn ontwikkeling, dat kan hij beter vertellen…”
Boek omschrijft het als ‘voelen wat het is om aan te haken bij het niveau van de Topdivisie’. “Rijden met de grote mannen, hoe werkt dat?”, begint hij zijn betoog. “Door dat week in week uit te ervaren wist ik gaandeweg wat er nodig zou zijn om de winter erop goed op het ijs te verschijnen. Ik merkte bijvoorbeeld dat je tijdens een marathon zo nu en dan een paar rondjes heel hard moet kunnen schaatsen. In de training van de voorbije zomer heb ik geprobeerd die inspanning op te zoeken wanneer ik op de fiets trainde, door kortere, intensievere blokjes te trappen.”
Dat is nuttig geweest. Wat nog meer meespeelde, was dat Boek ontzag had voor alle andere mannen in het peloton. Tot een paar jaar geleden volgde hij Jorrit Bergsma op televisie. Plotseling werd hij een concurrent, een rare gewaarwording. “Het klinkt nu misschien groter dan wat het daadwerkelijk was. Ik reed heus niet rond als een soort starstruck fanboy, maar was me er wel van bewust dat ik vooral niks wilde doen wat die mannen de wedstrijd zou kunnen kosten. Zo’n instelling hielp niet om voor je plek te vechten. Ik was als B-rijder aanvallend, totdat ik overstapte en meer een afwachtende houding aannam. Het ging in het A-peloton sneller, wat voor mij reden was te kijken wat mijn plek zou zijn en of ik in dat geweld zou mee kunnen. Op die manier schaatste ik meer op de reactie. Als je dan geen explosieve jump in de benen hebt, ben je steeds te laat.”
Crispijn Ariëns blaft als een hond en baalt als een stekker
Als een hese Duitse herder houdt Crispijn Ariëns nu al bijna twee weken de bank in zijn woonkamer bezet. Hoestend, proestend, schor blaffend en geregeld met stevige hoofdpijn zit-ie niet, nee, ligt hij de dagen uit, wachtend op herstel. Team Reggeborgh kan de doorgaans onvermoeibare gatendichter momenteel héél goed gebruiken, maar ook zaterdag in Haarlem ontbreekt hij in de Jan van der Hoorn Schaatssport Marathon. Ariëns is niet de enige van de ‘groenen’ die zijn huis niet uitkomt: Casper de Gier is net zo goed ziek. Hij fietste donderdag voorzichtig een rondje, maar begreep al snel dat 125 ronden keihard buffelen op een bevroren ovaal een beetje te hoog gegrepen is. Tel uit de winst voor de eveneens kwakkelende ploegleider Roy Boeve: in de wetenschap dat Bart Hoolwerf wegens World Cup-verplichtingen in China schaatst, beschikt de Zwollenaar over drie rijders.
Ariëns baalt intussen als een stekker. “Ik dacht vorige week: hé, het ergste is voorbij, nu gaat het de goede kant op. Donderdags voor de marathon van Den Haag stond ik weer op het ijs, ervan uitgaand dat ik twee dagen later eindelijk weer de nodige rondjes zou kunnen meepakken. Maar vrijdag lag ik opnieuw onophoudelijk te hoesten, keerde de koorts terug en wist ik: dat wordt wederom een weekend op de bank, kijkend naar de livestream en mezelf verbijtend bij het zien van de beelden. “Om gek van te worden. Ik blijf maar hoesten, soms kom ik nauwelijks uit zo’n bui. Je snapt dat dit gedoe me ook ’s nachts nogal wakker houdt. Ik heb net weer een nieuwe antibioticakuur achter de rug. Heel frustrerend dat ik niet kan doen wat ik zo graag wil.”
Zonder het sterke blok van Reggeborgh blijkt dat de marathons tot dusver levendiger verlopen. Alleen het eindresultaat is al drie keer hetzelfde geweest, met Harm Visser van Jumbo-Visma als veruit de rapste man van het spul. Vraag aan Mats Stoltenborg, of de absentie van Boeves collectief in het echte strijdgewoel hen in de kaart speelt. “Geen idee. Wij zijn met onszelf bezig en volgens mij hebben we het in ons team aardig op de rit. Dat is het belangrijkst. We kijken wat zaterdag betreft meer naar het feit dat we met slechts vier rijders aan de start staan, omdat Jorrit Bergsma niet kan meedoen”, zegt de aanvaller van de geel-zwarten.
Bergsma moet aan de kant blijven wegens de rode kaart die hij ver na afloop van de marathon in Den Haag ontving, omdat hij onsportief gedrag had vertoond. De Friese stayer fungeerde als gangmaker van Jumbo in een (geslaagde) poging de ontsnapte Jeroen Janissen in te rekenen, terwijl hij dat volgens de reglementen niet mocht doen.
“Jorrits afwezigheid zal het een stuk lastiger maken”, aldus Stoltenborg. “Het peloton is in de breedte veel sterker geworden; dat betekent dat we van veel meer kanten concurrentie krijgen dan alleen van Reggeborgh en Royal A-ware. Verleden seizoen werkte de tactiek van Reggeborgh prima. Nadeel was dat de races saaier waren, zeker in vergelijking met die van de voorbije weken. Die jongens wilden destijds een gecontroleerde koers om zo Bart Hoolwerf naar de finish te kunnen brengen. Harm heeft echter een flinke stap voorwaarts gezet en is nu gelijkwaardig aan Bart. Al moet ik zeggen dat onze ploeg het liefst een zware wedstrijd heeft waarin we met een kleine groep naar de meet rijden. Wanneer Harm het dan afrondt, heb ik er net zoveel voldoening van."
Boek doet het intussen anders. “Ik wil meer onderdeel van de koers zijn. Knokken voor mijn plaats en klassering. Als ik in een kopgroep zit, de snelle mannen de sprint aangaan en ik rijd nog voor de zevende of achtste plek, probeer ik altijd zevende te worden. Niet per se omdat zevende dan zo'n geweldig betere uitslag is, meer omdat ik voor elke positie wil strijden, totdat het een keer de goede kant opvalt.”
Ook van toegevoegde waarde – Helling haalde het reeds aan – was de lichamelijke tegenslag. Net toen Boek zich tussen de seizoenen in had laten overhalen om de B’s in jaargang 2021-’22 te verruilen voor de A’s, sloeg het Pfeiffer-virus toe. De ziekte kostte hem een seizoen. “Was niet erg”, weet Helling. “Toen ik het hoorde, moest ik terugdenken aan twintig jaar geleden. Ik was een net startende A-rijder. Mijn ervaringen van die periode heb ik gedeeld met Roel, met de boodschap dat hij er ook sterker van zou worden.”
“Dat was prettig om te horen", erkent Boek, "want ik zat op dat moment niet heel lekker in m’n vel. Het viel me zwaar gemotiveerd te blijven, terwijl ik niet kon schaatsen. Ik putte uit Caspers verhaal de hoop dat ik daarna weer fit het ijs op zou kunnen stappen en de lol van het schaatsen zou hervinden.” Dat is gebeurd; aan de uitslagen van vorig jaar is dat niet meteen af te leiden, maar de lessen van alle races sloeg de man op in zijn geheugen, om er gedurende de zomer profijt van te trekken bij de voorbereiding op een nieuwe winter.
De gevolgen zijn zichtbaar. Port of Amsterdam bivakkeert niet langer aan de zijlijn, maar roert zich nadrukkelijk op het gladde speelveld. Roel Boek symboliseert namens de studentenformatie de opmars het best; de andere drie ploegmakkers zijn echter niet ver weg. In Groningen was hij blij vanwege het resultaat en werd hij ‘overrrompeld door zijn goede benen’, een week later baalde hij al van de gemiste kans op een podiumplaats. Zo gaat dat, als ontzag het veld ruimt voor bravoure….toch?
De informatie over de vijfde wedstrijd van de Daikin Marathon Cup is hier te vinden.
Kijk voor de uitslagen en tussenstand in de Daikin Marathon Cup hier.
