Dat wordt extra vervelend, want de ingreep is gepland op maandag 31 oktober. Op dat moment zou de Fries in Montréal na de eerste World Cup van het seizoen het vliegtuig pakken naar Salt Lake City, voor nummer twee 4-6 november). Roes (22) troost zich met de gedachte dat de NOS de finales van alle wereldbekers via de livestream zal uitzenden. “Mooi dat ik de races toch kan zien. Het is niet fijn dat ik er niet bij ben, maar shorttrack kijken blijft leuk”, zegt de ‘koning van het relativeren’.
Door zijn sport – of beter de competitie op hoog niveau – kan het komend jaar een dikke streep. Dat bericht had hij niet verwacht, toen hij vrijdag de veertiende van deze maand een heupspecialist opzocht om zijn al maanden durende heupklachten nader te laten onderzoeken. Er volgde een MRI-scan na het inspuiten van contrastvloeistof, en het duurde niet lang of de chirurg ontdekte het euvel dat de shorttracker op de volgende manier toelichtte via de groepsapp van de nationale trainingsselectie (NTS).
‘Botaanmaak op verschillende locaties in het gewricht die ervoor zorgen dat ik niet goed in de (schaats)hoeken kan komen. Om normaal te kunnen schaatsen, moet dit worden weggehaald via een kijkoperatie die een lang revalidatietraject tot gevolg heeft’. De arts zag bovendien een scheurtje in het labrum, een ringvormige ring van kraakbeen rond de heupkom. “Dat is ontstaan door de schurende werking van die botgroei. Met een hechting is die plek te repareren”, legt Roes uit.
Zieke Itzhak de Laat mist eerste World Cup
Hij had al de nodige moeite om zich te plaatsen voor de eerste World Cups van het shorttrackseizoen, maar net een paar dagen gearriveerd in Montréal, moet Itzhak de Laat toch verstek laten gaan. De Leeuwarder ligt met koorts in bed en is door de teamleiding van NTS afgemeld. De routinier zou starten op de 1000 en 1500 meter. Als vervanger vliegt Bram Steenaart woensdagmiddag naar Canada, waar vrijdag het toernooi begint.
“Ik kreeg twee opties van de dokter: stoppen met de sport of een operatie met een lang herstel. Dat was minder nieuws. Ermee ophouden was echter geen optie. Ik ben zo jong en wil nog hartstikke veel prijzen proberen te winnen. Pas nadat ik de kliniek had verlaten, kwam de impact van de mededeling echt binnen. De tranen sprongen me in de ogen, en ook bij mijn moeder die erbij was in Amsterdam. Het is niet heel leuk”, vertelt hij, waarna er een gedetailleerd verslag komt van de blessure die hem al zo lang dwarszit.
Dit onderzoek was bedoeld om na te gaan of de spieren rondom de heup of het bot zelf de boosdoener is. “Er is echt veel ondernomen om alles uit te sluiten, voordat we tot een operatie hebben besloten. Verschillende fysio’s bezocht, ik kreeg een injectie die moest uitwijzen of ik daarmee pijnvrij zou kunnen schaatsen. Dat was het geval, en ook tijdens de krachttraining had ik nergens last van. Gelukkig bracht de MRI het antwoord.”
Met het vooruitzicht dat hij zich de eerste vier weken na de ingreep alleen mag verplaatsen met behulp van krukken, heeft Roes zijn ouders gezegd dat hij voorlopig weer even thuis komt wonen. “Hun steun kan ik dan goed gebruiken. Het is niets wanneer je in je eentje in een appartementje zit en je moet zien te redden. Daar zou ik niet vrolijk van worden. Ik moet wel wat afleiding hebben.” Gelukkig staat er een niet onbelangrijke afspraak in zijn agenda. Op 21 november moet Roes op voor zijn vaarbewijs, zodat hij volgend voorjaar eindelijk als jetskiër over het Tjeukemeer kan scheuren. “Ik heb er al twee maanden elke dag volle bak voor geleerd, dan is het zonde om af te zeggen. Want ik wil dat pasje zo snel mogelijk halen.”
