"De andere meiden zijn meestal gewoon sneller, dus ik wist dat dit dé kans was om te winnen", sprak Bakker met de zegebloemen in haar hand. De manier waarop de zege tot stand kwam, zullen weinigen onthouden. De koers in Thialf kende nauwelijks spektakel. Misschien was het de angst om de boot te missen, elke aanvalspoging werd gecounterd vanuit het peloton, regelmatig ook door vrouwen die al een ploeggenoot voorop hadden zitten. Een groepssprint leek op het snelle ijs al gauw onafwendbaar. "Dat is meestal in Heerenveen. De rest glijdt toch aardig mee. Het is lastig om een kopgroep te creëren", aldus Bakker.
Die sprint werkte in het voordeel van Bakker, die het daar op kunstijs toch van moet hebben. Haar overwinning in Heerenveen was na haar zege op natuurijs in Zweden de eerste. "Het kan wel, maar normaal gesproken moet ik het toch hebben van de massasprint."
De Friezin was blij dat ze na haar zware valpartij in de Trachitol Trophy eindelijk voldoende hersteld om weer om de prijzen mee te doen. Gekneusde ribben zorgden ervoor dat ze lang aan de kant stond. "Afgelopen jaren heb ik veel blessures gekend. Daar heb ik best lang van moeten herstellen. Ik denk dat ik vandaag voor het eerst echt weer beter was. Op het NK was ik nog niet goed, nu krijg ik weer meer lucht."
De hervatting van het seizoen pakte op deze manier positief uit. "Mijn seizoen zou geslaagd zijn als ik een wedstrijd zou winnen. Het is fijn dat ik hem nu al op zak heb", aldus de snelle vrouw. In het klassement speelt Bakker geen rol van betekenis. Daarin is het Lisa van der Geest die dankzij haar vierde plek het oranje leiderspak behield. Ineke Dedden kwam dankzij haar podiumplaats wel een puntje dichterbij, de voorsprong van de Zuid-Hollandse bedraagt nog altijd twaalf punten.
