Een trofee ('een mooie herinnering') en een koekblik ('die vindt m'n moeder vast leuk') waren de prijzen die Jens van 't Wout en Xandra Velzeboer zondagmiddag met veel genoegen in ontvangst namen. Het was de beloning van een succesvol weekend, waarin de 'jonkies' hun binnen- en buitenlandse concurrenten uit Italië, Frankrijk en België keer op keer het nakijken gaven. Van 't Wout, die zaterdag al indruk maakte met overwinningen op de 500 en 1500 meter, maakte op zondag zijn hattrick compleet door de 1000 meter op zijn naam te schrijven.
De sinds dit seizoen van het RTC overgekomen shorttracker nam het heft in de finale meteen in handen en hield het tempo zó hoog dat de ervaren Vladislav Bykanov en Yuri Confortola er met geen mogelijkheid langs konden. Het zorgde voor de nodige ontlading bij Van 't Wout, die met gebalde vuisten over de finish kwam. "Dit was voor mij de grootste prestatie van het weekend", glundert de jongeling vanuit zijn hotelkamer. "Ik had vorig jaar namelijk veel moeite met de 1000 meter. Elke keer als ik hem reed, kreeg ik een penalty. Ik snapte op de één of andere manier niet hoe ik hem moest rijden."
"Maar vandaag lukte alles", doelt Van 't Wout op de verschillende tactieken die hij in de verschillende races uitprobeerde. "Ik had bovendien nog nooit tegen zulke ervaren mannen gereden, dus dan is het heel mooi om ze op alle afstanden te kunnen verslaan." Met zijn goede prestaties gaf Van 't Wout een visitekaartje af aan Jeroen Otter, die op zijn beurt genoot van het 'speelse gemak' waarmee zijn pupil in de rondte reed. "Bij Jens moet je snel kunnen spelen", aldus de bondscoach. "Je ziet hem links, rechts en hij is er als de kippen bij om je af te stoppen. Dat is zijn kwaliteit en daar haalt hij veel plezier uit."
'Xandra is een warrior'
Waar de 19-jarige Van 't Wout dit weekend onverslaanbaar was bij de mannen, daar was de eveneens 19-jarige Xandra Velzeboer een klasse apart bij de vrouwen. De Culemborgse zegevierde op alle afstanden waar ze aan meedeed en stelde daarmee de 'Cup' veilig. "Ik ben heel blij hoe het dit weekend gegaan is", aldus Velzeboer, die de 1500 meter vanwege het overvolle wedstrijdschema oversloeg. "Het is altijd fijn als het goed gaat, daar haal je veel vertrouwen uit. Natuurlijk was ik in het begin nog wel een beetje gespannen, maar dat is normaal voor een eerste wedstrijd, ook omdat iedereen weer op nul staat."
Velzeboer was in de finale van de 1000 meter oppermachtig. De jongeling, die lang achterin de groep rondreed, zette met nog vier ronden te gaan de aanval in en passeerde de ene na de andere tegenstandster. "Ik was eigenlijk heel ontspannen voor de finale", vertelt Velzeboer, die van Otter de opdracht had gekregen om zo lang mogelijk te wachten met het plaatsen van een aanval. In de halve finale ging ze namelijk te snel te hard op kop, waardoor ze op het eind behoorlijk 'kapot' ging. "In de finale wachtte ik mijn moment af, zodat ik veel meer energie overhield om een goede actie te maken. Dat pakte goed uit."
Het grote krachtsverschil met de rest was ook Otter niet ontgaan. "Xandra is gewoon een warrior, een krijger, daar wil je het zwaardgevecht niet mee aangaan." Voor Velzeboer stond de Courmayeur Cup vooral in het teken van leren; de winst was een mooie bonus. "Het is geen wedstrijd waar heel veel vanaf hangt, maar ik probeerde het wel zo serieus mogelijk aan te pakken. Je hebt nu wat ruimte om fouten te maken en met de belangrijke wedstrijden in het vooruitzicht is het gewoon heel belangrijk om hier zoveel mogelijk lering uit te trekken."
Dat is volgens Otter ook precies de reden waarom de Nederlandse equipe acte de présence gaf aan de wedstrijd in het Italiaanse stadje. "Even weer wat wedstrijdritme opdoen, even weer naar die startlijn en voelen wat het is om onder druk te presteren. Daar zijn dit soort wedstrijden heel belangrijk voor", aldus Otter, die zijn ploeg over iets meer dan een maand al in topvorm wil hebben. Eind oktober staan namelijk al de eerste World Cups (in Peking en Nagoya) op het programma. "Daar willen we zoveel mogelijk olympische tickets binnenhalen."
Suzanne Schulting moest de Courmayeur Cup aan zich voorbij laten gaan. De regerend wereldkampioene kampte met fysiek ongemak ('ze lag ziek op bed') en besloot in overleg met de arts de wedstrijd links te laten liggen. "We konden niet helemaal vatten wat het was, maar het zou kunnen zijn dat ze iets verkeerds heeft gegeten", aldus Otter.
