Bij HCH kan de Friese vlag na NK Clubs in top

Hoewel de koningin van de shorttrackwereld door al haar verplichtingen in die andere sport niet al te veel had kunnen meekrijgen van het clubgevoel in de aanloop naar dit kampioenschap, kon Suzanne Schulting zich goed voorstellen dat het in alle geledingen van Hardrijdersclub Heerenveen alle hens aan dek was geweest. “Voor mij voelt het gewoon als een 1500 meter-wedstrijd, een afstand die ik al zeven jaar niet meer heb gereden en vandaag weer eens heb geprobeerd, na een pittige trainingsweek”, vertelde de rijdster, die met haar knappe tijd (1.57,02, dik zeven seconden sneller dan haar beste tijd) uiteraard een aandeel had in de zege van HCH, vóór STV Lekstreek en Stokvisdennen uit Dalfsen. Dat gold eveneens voor de andere bekende HCH’ers Antoinette de Jong (winnares 1000 meter) en Reina Anema (eerste op de drie km).

“Jeroen (Otter, haar shorttrackcoach, red.) en ik vroegen ons al twee, drie jaar af wat ik zou kunnen op de 1500 meter. ‘Je bent zo sterk’, zei Jeroen dan. Dat weet ik ook, maar het kwam er steeds niet van. Totdat ik een uitnodiging kreeg van de club om mee te doen aan het kampioenschap. Leek me prima, dus ik gaf aan dat ik de 1000 meter zou kunnen rijden. Jeroen vond het beter de 1500 te proberen. Nou ja, het paste perfect in het programma als voorbereiding op de Invitation Cup van volgende week.”

De jarige wereld- en olympisch kampioene (24) ontbrak overigens bij de huldiging van de kampioensformatie, op de trappen voor de hoofdingang van Thialf. Die afwezigheid deed niets af van haar onvoorwaardelijke clubliefde die ze voelt voor HCH. “Hier heb ik mijn eerste echte vriendinnetje ontmoet die dat nog steeds is. De schaatskampen van vroeger, de mensen van de club, iedereen en alles was altijd zo gezellig. Wanneer ik nu mensen tegenkom, is het direct weer vertrouwd. Het voelt heel erg als thuiskomen. HCH is voor mij Heerenveen, en HCH hoort bij Thialf.”

De verbondenheid met zijn schaatsroots komt in het geval van ’s werelds beste allrounder nóg beter tot uitdrukking. Patrick Roest heeft onnoemelijk veel te danken aan de Lekstreek, Nederlands beste schaatsgezelschap van 2018. “Dankzij deze club heb ik lol gevonden in de sport. Ik trainde nooit om de beste te worden. Schaatsen was leuk, vooral met vrienden. Dat was het belangrijkst voor me”, aldus de stayer van Jumbo-Visma, nummer 1 op de drie kilometer bij de mannen. “De jongens van destijds, zelfs de trainers, zijn nu mijn maten die dikwijls op de tribune zitten als ik een wedstrijd heb. Maar hierom staat Lekstreek bekend in de schaatsgemeenschap: de enorme band onderling tussen de leden.”

“Degenen die hebben meegedaan aan deze titelstrijd, hebben er alles aan gedaan om opnieuw kampioen te worden. Jammer dat het niet is gelukt. Daar is verder niets aan te doen, want andere clubs beschikken ook over goede rijders. Maakt allemaal niet uit, dit is een prachtig toernooi, zeker om het als eerste race van het seizoen af te werken. Je moet een keer beginnen aan het seizoen; je wilt meteen het beste van jezelf laten zien. Als je dat kunt doen met de junioren, van wie ik de meesten bij naam ken, is dat gaaf. Mooi voor mij, mooi voor alle schaatsers die de wedstrijden kunnen volgen. Hier komt alles samen, clubrijders en wedstrijddeelnemers. Ik zal dan ook, als ik de kans krijg, elk jaar van de partij zijn.”

Bekijk hier de uitslagen.