Na het EK Allround doorbrak Antoinette de Jong naar eigen zeggen een 'soort barrière'. Waar ze in het verleden haar kracht op het ijs niet altijd even goed kwijt kon, merkte ze tijdens het EK dat alles op de goede plek viel. Of haar nieuwe schoenen (De Jong stapte aan het begin van het seizoen over van Viking naar Groothuis) daar een rol in hebben gespeeld, gaat De Jong zeker niet ontkennen. "De schoenen gaven mij het vertrouwen dat ik meer kon dan ik dacht. Ik voelde geen enkele frustratie meer en kon op een goede manier rammen", aldus De Jong, die tussen Kerst en oud & nieuw ook al indruk had gemaakt.
Tijdens het WK Kwalificatietoernooi in Thialf verpulverde ze namelijk het baanrecord op de 3 kilometer, dat lange tijd op naam van Ireen Wüst stond. "Daar was ik heel trots op, ook omdat ik van jongs af aan had gezegd dat ik ook op dat bord wilde." Hoewel ze het baanrecord een paar weken later alweer kwijt was aan Irene Schouten, denkt ze nog altijd met genoegen terug aan die race. "Ik weet nog dat ik tegen mezelf zei: wees niet zo bang, wees niet bang voor die laatste ronde. Ga er gewoon volle bak in en kijk maar waar het schip strandt. Die durf om er volle bak in te gaan, was echt een mentaal dingetje", vertelt ze.
"Voorheen was ik altijd wat behoudender aan het rijden en nu had ik zoiets van: kapot ga je toch wel, dus ga er maar voor vechten. Bovendien ben je als sporter altijd op zoek naar verbeterpunten en naar momenten waar je een soort van risico kunt nemen. In een olympisch seizoen wil je gewoon geen risico meer nemen, want als je dan nog ergens achter moet komen, is het te laat." Het risico nemen werd beloond en zorgde ervoor dat De Jong met veel zelfvertrouwen naar de World Cups en de WK Afstanden ging, waar ze 'het ultieme' presteerde door voor het eerst in haar carrière wereldkampioen te worden op een individuele afstand (de 3 kilometer).
Dat gaf haar een bevrijdend gevoel. "Ik wist wel dat ik het in me had om te winnen, maar op de één of andere manier kwam het er steeds maar niet uit. Toen ik over de streep kwam, was ik er echt nog niet zeker van, maar uiteindelijk viel het net de goede kant op." De Jong, die naar eigen zeggen als persoon en schaatsster gegroeid is, hoopt het goede gevoel van vorig seizoen mee te nemen naar het komende seizoen, waarin ze zich voor de derde keer hoopt te plaatsen voor de Olympische Spelen. In Sotsji (zevende op de 3 kilometer) en Pyeongchang (brons op de 3 kilometer en zilver op de team pursuit) was ze namelijk al van de partij.
"Of het in mijn voordeel werkt dat ik al vaker een olympisch kwalificatietoernooi (OKT) heb meegemaakt? Misschien wel, maar als je het nog niet eerder meegemaakt hebt, rijd je een stuk onbevangener", spreekt ze uit ervaring. "De eerste keer was voor mij het makkelijkst, toen hoefde ik nog niks en mocht alles. Bij het vorige OKT stond er wel een lading op en wilde ik me hoe dan ook plaatsen. Ook dit jaar hangt er weer heel veel vanaf", aldus De Jong, die het niet erg vindt om druk (zowel van zichzelf als van buitenaf) te ervaren. "Ik kan dat omzetten in positieve energie. Hoe meer zenuwen hoe beter."
De Jong richt zich komend seizoen op drie afstanden; de 5 kilometer laat ze voor wat het is. "Ik wil de 1000 meter voornamelijk gebruiken voor mijn 1500 meter. Als je bijvoorbeeld naar een Brittany Bowe kijkt: die opent met 25,0 veel sneller dan ik doe. Dan moet ik in het tweede en derde rondje zó veel goed maken, dat kan bijna niet. De 3 kilometer is eigenlijk een verlengde 1500 meter geworden. Zo rijd ik de 3 ook altijd, want ik ben niet iemand die alle rondjes vlak rijdt. Ik ben juist iemand die erin vliegt."
