Hoewel de 500 meter niet zijn favoriete afstand is ('ik zal nooit wereldkampioen worden op deze afstand') reed hij met een persoonlijk record van 34,90 de vierde tijd. Het gaf hem de bevestiging dat het met zijn vorm wel goed zat. "Ik had al drie weken geen wedstrijd meer gereden, dus dan is het altijd even afwachten hoe het gaat", vertelt Krol in de catacomben van Thialf. "Maar als je dan zo'n tijd rijdt, valt er meteen een spanning van je af."
Op zijn geliefde 1000 meter liet Krol zien dat hij met kop en schouders boven de rest uitsteekt. Met een tijd van 1.07,49 (een kampioenschapsrecord) was hij ruim een halve seconde sneller dan zijn ploeggenoten Kai Verbij en Hein Otterspeer, die respectievelijk als tweede en derde eindigden. "Ik wist dat ik met twee goede 1000 meters mee kon doen voor het podium, maar dat ik na twee afstanden bovenaan zou staan, had ik echt niet verwacht", aldus een tevreden Krol.
Krol verdedigt zondag een voorsprong van 0,34 seconde op Otterspeer, die zaterdag twee keer als derde eindigde. Of Krol stiekem al durft te denken aan de titel? "Ik weet dat ik het in me heb om nog twee van zulke races te rijden, maar ik reken mezelf absoluut nog niet rijk. Het is geen voorsprong waarmee ik op safe kan rijden, dus ik moet zorgen dat de verschillen aan de kant worden geschoven, zodat ik morgen weer twee van zulke races rijd als vandaag. Als dat lukt, kan ik een heel eind komen."
Krol hoeft in ieder geval niet meer af te rekenen met zijn 'boezemvriend' Verbij, die zijn titelaspiraties al na 40 meter kon vergeten. De 26-jarige sprinter kwam met zijn schaats in het ijs terecht en kon zijn misser niet meer opvangen. Volgens Krol was Verbij, die de vorige twee edities van het EK Sprint won, de grootste kanshebber voor de titel. "Dit maakt het toernooi een stuk minder leuk. Je wil Kai liever verslaan als hij zijn ding doet en blijft staan. Dit is ontzettend jammer, ik leefde heel erg met hem mee."
