Met 18 van de in totaal 28 te verdienen gouden medailles (zowel mannen als vrouwen) beleefde de Nederlandse equipe een succesvolle World Cup-reeks. Op alle afstanden werd er minimaal één medaille behaald en op drie afstanden kwam er zelfs een Nederlandse clean sweep aan te pas. De 20-jarige Femke Kok was met vier gouden en twee bronzen medailles de succesvolste schaatsster van de World Cups. De eerstejaarsseniore won tot haar eigen verbazing alle vier de 500 meters en eindigde op de 1000 meter twee keer als derde.
Vorige week schreef Kok al geschiedenis door als eerste Nederlandse vrouw twee World Cups over 500 meter in één weekend te winnen. Afgelopen weekend kwam ze opnieuw in de geschiedenisboeken terecht door als eerste Nederlandse vrouw het World Cup-klassement 500 meter op haar naam te schrijven. Uitzonderlijke prestaties dus, maar Kok, die zoals altijd bescheiden bleef, wilde na afloop van de World Cups nog niet al te uitbundig een feestje vieren. Over een week hoopt ze namelijk haar fabelachtige seizoen te bekronen met de wereldtitel op de 500 meter.
En als ze rijdt zoals de afgelopen weken - en misschien nog wel ietsje beter - lijkt niets haar eerste wereldtitel in de weg te staan, al kan ze zich met Angelina Golikova als concurrente geen foutje permitteren. De Russin kwam tijdens alle vier de 500 meters steeds een paar honderdste tekort om Kok van de winst te houden, maar gezien haar ervaring zal ook zij vol vertrouwen het WK tegemoet gaan. Bij het EK Sprint van vorige maand was de baanrecordhoudster zelfs al twee keer sneller dan Kok, die vorig seizoen bij haar WK-debuut als negende eindigde op de 500 meter.
Jutta Leerdam, die het afgelopen weekend ontbrak vanwege een voetkneuzing, geldt op de 500 meter als outsider, maar zal vooral haar zinnen hebben gezet op de 1000 meter. Op die afstand is ze namelijk de regerend wereldkampioene en die titel zal ze met hand en tand willen verdedigen. Daarvoor moet ze wel zien af te rekenen met de vrouw-in-vorm, Brittany Bowe. De 32-jarige Amerikaanse was tijdens de afgelopen twee World Cups de beste op de kilometer en klopte Leerdam bij de eerste World Cup in een onderling duel. Mocht Leerdam volgende week geen last meer hebben van haar voet, dan kan Bowe haar borst nat maken.
Bowe zal echter maar al te graag wat willen rechtzetten voor haar fiasco op het WK in Salt Lake City, toen ze een achtste plek op de 1000 meter als beste prestatie neerzette. Na deze 'vernederende ervaring' besloot ze zich meer toe te leggen op de 1500 meter en dat bleek een goede zet te zijn. Behalve op de 1000 meter veroverde Bowe de afgelopen twee weken ook twee keer goud op de 1500 meter. De tweevoudig wereldkampioene sprint bleef Ireen Wüst en Antoinette de Jong - zij wisselden de kleur van de medaille af - beide keren voor en zal volgende week absoluut geen genoegen nemen met zilver.
Of Wüst, die zich dit seizoen bij Team Reggeborgh heeft toegelegd op de 1000 en 1500 meter, wakker van lag van die nederlagen? Nee. De vijfvoudig wereldkampioene op de 1500 meter weet dat ze tijdens de grote kampioenschappen altijd iets extra's kan en zal daar volgende week ook weer van willen profiteren. De 34-jarige Brabantse gebruikte de World Cups dan ook om de puntjes op de i te zetten richting het WK, waar ze haar wereldtitel op de 1500 meter wil prolongeren. Ook De Jong, die dit seizoen haar beste 1500 meters rijdt, zal een gooi willen doen naar de wereldtitel.
Wereldtitels, beter gezegd. De kersverse Europees kampioene allround heeft namelijk ook goede papieren voor goud op de 3 kilometer, waar ze tijdens de afgelopen World Cups twee keer als tweede eindigde. Bij het EK Allround in januari reed ze zelfs het baanrecord van Ireen Wüst uit de boeken, al kon ze daar niet lang van genieten. Irene Schouten nam het record tijdens de eerste World Cup over, maar ook zij moest hem vrij snel weer afstaan. Natalia Voronina was tijdens de tweede World Cup nóg wat sneller en is nu de baanrecordhoudster.
Voronina is bovendien de regerend wereldkampioene én wereldrecordhoudster op de 5 kilometer en is door haar prestaties van vorig seizoen en afgelopen weekend de gedoodverfde titelkandidaat. Op de langste afstand, die dit seizoen nog niet is verreden, moet ze echter zien af te rekenen met de Nederlandse vrouwen Schouten en Carlijn Achtereekte en de buitenlandse vrouwen Martina Sablikova en Isabelle Weidemann. De laatste twee lijken naarmate het WK dichterbij komt steeds beter in vorm te raken.
Schouten, die aan haar beste seizoen als langebaanschaatsster bezig is, gaat voor succes op de langste twee afstanden, maar hoopt ook voor goud te gaan op de mass start en eventueel de team pursuit, waar ze vrijdag haar debuut op maakte. De Nederlandse vrouwen verloren dit seizoen weliswaar twee keer van Canada, maar hebben er het volste vertrouwen in dat ze over een week de snelste tijd rijden. Op de mass start kan Schouten rekenen op een sterke eindsprint en zal alles minder dan goud als een teleurstelling voelen.
De Nederlandse vrouwen staan er overall gezien goed voor, maar zijn zij dit jaar niet enorm in het voordeel? Ja en nee. Een land als Canada heeft dit seizoen weinig op het ijs gestaan en gebruikte de World Cups om het juiste gevoel terug te krijgen. De meeste andere landen konden ondanks de coronapandemie 'gewoon' blijven trainen en wedstrijden rijden, al heeft het ene land meer wedstrijden in de benen dan de andere. Over een week zal iedereen hoe dan ook over zijn beste vorm beschikken.
